Tekrar - 7 / Alkışlarla Yaşıyorum

Bıyıklı Amca Melik Duyar ile İngilizce Öğreniyorum

Anne, terlik, pencere, bok, araba, ölmek. Bu kelimeleri sırasıyla aklımızda tutmak ne kadar zor değil mi? Dünya hafıza şampiyonu Melik abimizin şahane tekniğiyle artık değil. Şöyle ki; Evde 31 çekerken annem yakaladı ve terliğini bana fırlattı. Can havliyle pencereden atlayıp kaçmaya başladım. Kaçarken boka bastım, ayağım kaydı düştüm. Sonra karşıdan gelen araba bana çarptı ve öldüm. Hadi hep beraber tekrar edelim.

42 Yorum

pompacı 08 Haziran 2010

0
0
2
1
2
3
0

8

Selçuk Ural - Güle Güle Sana

Selçuk Ural'ın seslendirdiği, 70'li yılların en sevilen şarkılarından olan ve son günlerde bir tv kanalının tanıtımında tekrar karşımıza çıkan fevkaladenin fevkinde şarkı.Bu arada yaz bekarı filmininde final sahnesinin vurucu şarkısıdır. Söz: Yeşil giresunlu , Müzik: Vasco renndal Son olarak: Güle güle sana, yolun açık olsun Güle güle sana, seni tanrım korusun Ps:Yazarken yanlışlıkla herşey sıfırlandı, kötü oldum, yılmadım, tekrar yazdım, şaşırtıcı bi durum benim için, normalde tınlamam ama duygusal davrandım demek.

1 Yorum shapetr

shapetr 09 Haziran 2010

0
0
0
4
4
6
4

9

Öztürk Serengil - Pozlu Bilek Güreşi

Kahramanımız Hamsi Nuri'ye(Öztürk Serengil),ünlü kung-fu ustası Wangyu'nun kolu nakledilir. Bu kolun sahibi bir kadın tarafından öpülürse kol gücünü kaybetmektedir,ikinci öpüşte tekrar güçlenmektedir. Kolun güçlü olduğu bir anda Nuri, Ayıboğan Rıza'yı (Kenan Karagöz)acı kuvveti ve birbirinden şahane pozlarıyla madara eder... Başrollerini Öztürk Serengil ve Nilüfer Koçyiğit'in oynadığı 1973 yapımı "Kolsuz Kahramanın Kolu" filminden muhteşem bir Öztürk Serengil performansı. Durum komedisi denir ya, bu da "duruş komedisi" olsa gerekir. hayretler içerisinde izleyelim sayın alkışlarla yaşatanlar...

12 Yorum

sezaiseksenler 10 Haziran 2010

0
0
0
8
9
7
7

18

Kitap ve Teknoloji

Her zaman çok kitap okumak istemişimdir. O kadar çok kitap ki, beynimin içinde bir kültür okyanusu oluşmalıydı. Ama her zaman olduğu gibi bu planımı da uygulayamadım. Yani uygulayamadım değil ama tam anlamıyla uygulamış değilim. Fakat zamanım olduğunda ( zamanımın olmadığı zaman yoktur orası ayrı ) kitapçılarda dolaşmaktan büyük haz alırım. Kitapçıda kendimi kaybeder, saatlerce içerisindeki kitapları incelerimi. Hiç görülmemişleri görmek isterim, duyulmamışları duymak. Hep orda olmak isterim. Zaten kendi evime çıktığım zaman bir odam mutlaka büyük bir kitaplık olacak. ilgimi çeken, yazılarına anlam olan kitapları. Her neyse o gün yine bir kitapçıya gittim Yanımda da kuzenim. Birlikte girdik içeri. Kitapçı D&R yani müzikler, bilgisayar oyunları falan da var mekanda. Ben kitaplara, dergilere bakarken kuzenime de arada ne yapıyor diye bakıyordum. Kendisi kitaplardan çok teknolojik olaylarla ilgileniyordu. Kendisini kontrol etmemdeki sebep ise hiperaktifliğiydi. Ne zaman ne yapacağı belli olmaz. Bilgisayarlarla falan arası süper olan kuzenim kitapçıda yavaştan yavaştan sıkılmaya başlamıştı. Bir ara ben koptum. Nazımın, Orhanın, Ayşenin sevdasına kapılıp kitapların arasında kendimi kaybettim. Aslında kitap almak gibi bir niyetim yoktu. Kendimi deşarj etmek için kitapçıya gelmiştim. Çizgi romanların oraya gittim daha sonra. Uykusuz ciltlerini gördüm. Bende vardı zaten birkaç tanesi. Şimdi hiç gerek yoktu bir tane daha almama. Saatin kaç olduğunun farkında değildim. 22.00 da sinemaya gitmemiz gerekiyordu. Yani film o saatteydi. Ama benim o an aklımda sadece kitaplar vardı. Tam o sırada, felsefe bölümünde dolaşırken gördüm alacağım kitabı. Gittim ve aldım. Önce incelemeye başladım. Bir sayfa, iki sayfa, üç , on, yirmi derken kaptırmışım kendimi. Kitabı alacaktım çok kararlıydım. Önce annemi aradım. Ben bu kitabı alıyorum diye. Neden yaptım bunu bilmiyorum ama onay alma gereği duydum. Annem kitap okumamı isterdi fakat kitaba fazla para vermeme sıcak bakmazdı. Zaten çok paramız yok o kadar parayı veremezsin derdi. Babamdan kalan bir memur maaşı, dedemden kalan sobalı, yağmur yağdığı zaman camlarından içeri su giren. Teyzemlerin verdiği kartonlarla falan ısındığımız eski bir ev. Paramız yoktu evet ama babamla birlikte tartışma programlarında izlediğim, her fırsatta dinlediğim, bazen anlayamadığım bu adamın kitabını almak benim için babamdan kalan bir miras gibiydi. Bu kitabı aldığımda babamın yattığı yerde mutlu olacağına inanıyordum. Annemi iknâ ettim ve kitabı alacaktım . Yalnız bir sorun vardı. Kitabın kenarları kıvrıktı. Yani şekli biraz bozuktu. Görevliye bu kitaptan başka olup olmadığını sordum. Yok dedi. İstersen sipariş edebiliriz ama dört gün sonra falan gelir dedi. Bunun mümkün olamayacağını, çünkü yarın bu şehirden ayrılacağımı söylemiştim. Teyzemlerde kalıyorduk. Ama yarın artık eve gitmek istiyordum çünkü sıkılmıştım, bunalmıştım. Adam o zaman başka yapabileceğim bir şey yok dedi. Mecbur kitabı aldım. Tek tesellim de kitabın içindekinin dışındakinden daha önemli olduğuydu. Bu gerçekten de doğruydu ama ben kitabın şekline de önem veriyordum. Ama görevlinin de dediği gibi yapabileceğimiz bir şey yoktu. Kuzenimi kitabı aldıktan sonra farkettim tekrar. Kitabı almanın verdiği rahatlamayla soyutluğum bir anda somutlaşmıştı. Kuzenim yanıma gelerek: - Hadi artık gidelim ya sıkıldım. dedi Onun yukarıdaki teknoloji mağazasına gitmek istediğini gözlerindeki parıltıdan anladım. Yukarı gideceğiz dimi teknoloji mağazasına dedim . Yoo diyerek karşılık verdi bana. Ona, gereksiz olmasına rağmen bir açıklama yapma ihtiyacım olduğunu hissettim. -Sen nasıl teknosa gibi yerlerde rahat ediyorsan, ben de kitapçılarda rahat ediyorum dedi. Zaten şimdi de teknosaya gitmiyor muyuz ? dedim. Cevabı aynıydı: Yoo. Ama yukarı çıkıyorduk. N'oolduğunu anlamadım. O zaman neden yukarı çıkıyorduk ki. Gittik ve Gold'a girdik, ordan da çıktık teknosaya girdik. Şaşkınlıkla sordum: - E hani girmeyecektik? N'oldu ? - E bakmak lazım be hacı ... Saygılar, Sevgiler...

2 Yorum

egemenflz 24 Ocak 2010

0
0
0
1
5
3
5

1

Eren Kazım Akay - Mecaz

Eren Kazım Akay'ın 2000 yılında çıkardığı turkuaz patlıcan albümündeki müzikler ve şarkı sözleriyle hayranlığımızı kazanıp sonradan sır olan sanatçıdır gözümde. Bu parçasıyla felsefesnin kadim sorusu olan "hayal mi gerçek gerçek mi hayal" paradoksuna yaptığı dokundurma bi kenarda dursun, biz bir eren kazım akay vardı nerde o diyelim turkuaz patlıcan albümünü tekrar takrar dinlerken... "Hayat mecazi Ölümse hakiki Yaşananlar rüya Rüyaysa hayali"

2 Yorum

gamlıhazan 23 Ocak 2010

0
0
0
1
9
1
5

12

Alphaville - Forever Young

Sözleri sanki geleceği görülerek yazılmış 1984 yapımı Alphaville şarkısı.Napoleon Dynamite filminin dans sahnesinde de çalınarak ününe ün katmış ben dahil bir çok kişinin tekrar keşfetmesini sağlamıştır. Forever young, i want to be forever young Do you really want to live forever, forever and ever

2 Yorum

hakkıbulut 04 Şubat 2010

0
0
0
3
1
3
2

7

Global Rescue

Ülkede savaş çıkmış, her yer harap ve bitap şekilde. Mahsur kalmış yardıma ihtiyacı olan delüğanlıları helikopterimizle toplayıp üssümüze geri getiriyoruz. Oynanış: Ok tuşlarıyla sağa sola yukarı aşşağı gidebiliyoruz. C tuşuyla ateş ediyoruz. Z yi hala çözemedim çözen varsa bana söylesin. Space tuşuyla ipimizi sallandırıp çoluğu çocuğu topluyoruz tekrar space tuşuna basıp ipi çekerek helikoptere bindiriyoruz. Ha bide benzin olayı var, o bitmeden işlerinizi halletmeye çalışın öyle şorayıda geziyim burayada gidiyim yapmayın.

1 Yorum

hiperaktifkuala 01 Şubat 2010

0
0
0
5
1
2
7

2

Başkan ve Yardımcısı - Bu Yaptığınız İnsanlığa Sığar mı?

Hayatın türlü sıkıntısı içerisinde ''çocuk'' olmak isteriz ya. Deriz ya; çocuk olsam da hiçbir şeyi takmasam, üstümü kirletsem, amaçsızca koşuştursam, tüketsem, döksem, kırsam, gülsem, istediğim olmayınca ağlasam ve hemen sarılıp beni sakinleştirenim olsa. Masum olabilsek bir çocuk gibi, hayallerimiz olsa boyumuzdan büyük ve yarını hiç düşünmesek annemizin ''uslu olursan yarın sana dondurma alacağım'' sözündeki yarından başka. Ama işte hayat her zaman, herkese eşit davranmıyor. Bazen çocuk da çocuk olamıyor. Senden benden fazla düşünmek zorunda kalıyor yarınını, düşünmek de zorunda, mecbur. Ama her ne olursa olsun kaybetmiyor masumluğunu ve her sözü ile utandırıyor insanı insanlığından. Her büyük küçüktü bir zamanlar, onun gibi ve masumdu onun kadar. Her neyse küçücük bir çocuğu kötü yapabilen onun üzerine gitmek gerekir. Ve eğer herhangi bir insanı hor görüyorsanız dönüp tekrar bakmalısınız insanlığınıza. Fakir, cahil, varoş, amele, ot-bok diye insanları küçük görmeden önce tekrar düşünmelisiniz. Her insan sizin kadar şanslı doğmadı. Yaptığımız insanlığa sığar mı? Ara sıra bu soruya cevap vermemiz lazım. (not: içerik açıklaması site editörleri tarafından yazılmıştır.)

323 Yorum glader

glader 26 Ocak 2010

0
1
2
1
2
2
7

87

Vestel İş Bilgisayarı Reklamı

Henüz bir bilgisayarın sıfır otomobil fiyatına satıldığı yıllar. Bilgisayar "ev"e bile layık görülmüyor. Adı üstünde, iş bilgisayarı. Overclock yapmak falan hak getire yani. Slogan reklamın adıyla aynı ve defalarca tekrar edilir.

12 Yorum

digitallart 28 Ocak 2010

0
0
0
5
3
3
2

5

Bir Gazetenin Koridorlarından

Bir gazetenin koridorlarından Kamera Kayıt dökümleri (PG-pek gizli) Büyük gazetenin yazıişleri idare katı yine kalabalık, rutin koşturmaca devam ediyor. Köşedeki umum müdürlük odasının jaluzileri açık. Yeni müdür Ennis camın arkasından piposunun sapını sinirle ısırarak bekliyor. Pek şık “ Bulgari” sarı, kavanoz dibi kadar iri saatine de ara ara bakan Ennis, koridorun başında beliren Ertuğ’a , hararatle gel gel anlamına gelebilecek el kol hareketleri yapar. Ertuğ adımlarını hızlandırır . koştura koştura daha bir hafta öncesine kadar kullandığı, İçindeki deri makam koltuğunun yılların etkisiyle kürek ve omuz kemiklerinin şeklini aldığı odanın kapısına yönelir . Ezbere adımlarla içeri dalacakken, mevcut statü aklına gelir ve saygıyla vurmak için bir obje arar . Kapı olmadığı için cam bölmenin kenarına üç defa vurur.. “tık tık tık” -Gel gel. -Beni çağırmışsınız müdürüm -Nerde kaldın Ertuğ! -Ben aslında hemen gelecektim ama yolda Okutay abiye rastladım. Dur sana bi soru soracağım dedi, Müdürüm çağırıyor dedim ama.. -Ne sordu? -“Slovakya’mı Slovenya’mı daha büyük” dedi -Sen ne dedin? - Yermiyim müdürüm, “Bırak Okutay abi , Slovakya Slovenya’nın Slovakça söylenişi” dedim. -Ben tam tersi diye biliyordum ya , neyse. Bak Ertuğcum sende yazıişleri müdürlüğü yapmamış olsan tamam diyeceğim ama biliyorsun bu saate yazı kalmaz hala yazın gelmedi. Ben şimdi ne diyeyim sana . Seni bekliyoruz . Dizgiye senin sayfayı atamadık. -Müdürüm.. -….. -Müdürüm aslında bitti de , yani size layık kalite bi yazı olsun diye özendim ondan biraz gecikti az bi nüanslar kaldı. - Bak 5 dakka . tamammı…. _ İtin olur müdürüm.. Ertuğ geldiği hızla, koşar adım döner ve 4 dakika sonra Müdürünün yanındadır. Ennis dikkatle yazıyı inceler . Ertuğ misafir koltuğuna oturup oturmamakta tereddüt eder. Ennis’de otur demeyince tem otoyolundan geçen arabalara sanki çok ilginçmiş gibi uzun uzun bakar… Derken, Ennis: - Buraya “Abomo’nun yeni siyaseti Pakistan’ı ihya etmezse ne olayım” yazmışsın. - Evet yazdım. - Abomo’nun ? - Yav Abomo varya , zenci, başkan oldu ya beyaz dişli …Amerikanın… - Anladım Ertuğ teşekkür ederim. Sen yarına hazırlık yap. Ertesi gün sabah daha temizlikçilerin gelmediği bir saatte, yazıişleri katında değişik bir hava vardır. Ertuğ , Memmed Alli ve Setat çay ocağının yanında fısır fısır konuşurlar. Bazen tutamayıp yükselttikleri sesleri , el kol hareketleri bir sıkıntılarına işaret etmektedir. Acaba bugün nasıl gelişmelere tanıklık edeceğiz değerli okuyucu? xxxxx xxxxxx xxxxx Katering firmasının kalitesiz yağ ve pirinçten yaptığı pilavı ve sert tavuk ızgaralarını yedikten sonra bu üçlü tekrar bir araya gelir ve koridorun başında tereddütler içinde yüzü şekilden şekle giren Ertuğ’u , Memmed Alli ve Setat adeta iterek Ennis’in odasına gönderirler. Odanın girişinde öylece duran Ertuğ’a Ennis: - “Ertuğ yazını mı getirdin ?” diye sorar - Yok müdürüm de şey diyecektim - Ney - Şey - Yav Ertuğ ne diyeceksen de hadi, bak Ayşa bekliyor beni . Haftasonu eki için iki tam sayfa benle kaliteli şampanya ropörtajı yapacakmış. Kız kuaförden çıkalı 15 dakka olmuş daha yanına gideceğim. - Benlede şarap ropörtajı yaptıydı da Okutay abi resimleri görünce “Oğlum şarap ropörtajı mı yaptınız Viktorya Sekret çekimi mi?” demişti. - Hayat böyle Ertuğcum sen mazideki şarapları yadedersin bende bugün şampanya içerim. - Öyle Müdürüm, mukadderat. Müdürüm maruzatım daha doğrusu maruzatımız var - Hayırdır - Memmed Alli ve Setat diyorki , bizler eski , bi nevi onursal Yargıtay başkanı gibi onursal yazıışleri müdürü sıfatındayız. Normal yazarlardan farklı özlük haklarımız olmalı diyorlar - Bi nevi merkez valisi gibimi? - Ya’ni. - “Onursal yazıişleri müdürleri” odası yaptırayım mı? Lcd televizyonda koydururum. - …… - Gerçekten. - Kaç ekran? - 40 inç - 42 inç olmaz mı? - Ona söz veremem . Ama Full HD - Benim için gayet münasip müdürüm . Zaten biliyorsunuz sizin takdiriniz benim için esastır. - Timur’un filleri gibi olmasın. Başka ne istiyorsunuz? - Memmed Alli , “ -koza kelebeği- yazıişleri müdürlüğü” olabilirmi diyor. Adım gene yazıişleri müdürü olsun pazarda kahvede sağda solda bu titri kullanayım hesabı galiba… - Ankara ekini verebilirim. - Sizin Takdiriniz müdürüm. Müsadenizle ben masama gideyim - Ertuğ! - Buyursunlar müdürüm - Sen bi Ayşa’ya çıtlat demiyorum sana tabii ama ropörtajda benim için , “kadınların virtüözü , gizil bir çekiciliği aurası var gibi”laflar etse ne olur? - Acaip havanız olur müdürüm.. xxxxx xxxxx xxxxx ( Bu metnin gerçekle herhangi bir alakası yoktur. Bu satırların yazarının bu güne kadar herhangi bir gazeteden içeri adım attığı da vaki değildir, öte yandan Süleyman Nazif’e ayrı bir saygısı vardırki buda ayrı konu)

9 Yorum yenisey

yenisey 02 Şubat 2010

0
0
0
1
5
1
0

6