Bahar - 3 / Alkışlarla Yaşıyorum

Çocukça Bir İntikam Arzusu

Kaldırımda oturuyoruz. Mevsimlerden bahar. Ortalık aşk kokuyor. Ama ben duyamıyorum daha. Sabahtan beri top oynamanın verdiği o yorgunlukla, değil aşk kokusunu, kendi ter kokumu bile duyamıyorum. Sadece İsmail’in ter kokusunu duyuyorum, leş gibi kokuyor pezevenk. Biraz nefes alıp maçın analizini yaptıktan sonra, gazoz ve taç kraker almak için sokağın başındaki bakkala yürümeye karar veriyoruz. Yolda türlü şaklabanlıklar yaparak bakkala ulaşıyoruz. Bakkalın kapısına giden merdivenlerden çıkarken, yan binanın kapısından çıkan sarı bukleli saçları, mavi gözleri, kısa lacivert şortu ve sarı tshirtü olan birini görüyorum. Göz göze geliyoruz bir anda, kilitleniyorum. Hayat benim için duruyor o anda, sadece ayaklarım durmuyor, yürümeye devam ediyorlar. Yürümeyi bile tam olarak beceremeyip, basamaklara takılıyorlar. Yere kapaklanıyorum, kafamı bakkalın kapısına çarpıyorum. Başım kanamaya başlıyor. Kafamı kıza çeviriyorum, hala bana bakıyor, gülüyor. Ben de ona gülüyorum. Bakkal geliyor, başıma tentürdiyotla pansuman yapıyor. Gazozla krakeri beleşe getiriyorum. Evimin yolunu tutup anamın yanına gidiyorum. *** İlk o zaman görmüştüm burcu’yu. Yaklaşık sekiz yaşındaydım zaar. Mahallede nelerin olup bittiğini, kapının önüne oturup sabahtan akşama kadar dantel neyi ören teyzelerden anında öğrenen ben, bu güzellğin farkına varamamışım o zamana kadar. Nedenini daha sonradan öğrendim, taşınalı bir iki hafta olmuş sadece. Anyway, daha sonraları sırf burcu’yla yakın temas kurabilmek adına, futbol sahamızı (sahadan kastım 4 adet kaldırım taşı) sokak sonundan, sokak başındaki bakkalın önüne çekmişliğim var dostlar. Onun gözünde sırf biraz karizmam olsun diye; üç numaradan biraz daha hallice olan saçlarıma limonla şekil vermeye çalışmamdan tutun, (şimdi bırakın) bisikletin ön tekerleğini havaya kaldırıp sadece arka tekerlekle gitmeye kalkışırken kolumu incitmeme kadar her türlü naneyi de yedim. Sırf onu biraz daha görebilmek adına, annemin terlik darbeleriyle zorlanarak yaptığım ödevlerimi okuldan geldiğim gibi yapar, ardından da teker teker arkadaşlarımın evlerine gidip top oynamaya çağırırdım. Mahallenin kızları da bizi görür dışarı çıkar ip neyin atlayıp, sek sek oynarlardı. Arada da Burcuların binalarının merdivenlerine oturup bizi izlerlerdi. He işte abi, bu süre zarfında beni görseniz; götüm arşa değecek gibi lan. futbol tekniği servet kadar olan ben, kız bizi izlerken maradona kesiliyorum. Gol attığım zamanlarda kızlara doğru Romario’nun o meşhur bebek sallama gol sevincini yapıp, Burcu’ya gerekli mesajımı veriyorum falan. Mesajımı verirken burcu’nun tebessümlerimden anlıyorum ki o da bana karşı boş değil. Evlenecek benimle. Eminimki o da benim gibi her gece Allah’a dua ediyo birlikte olup evlenebilmemiz için. Neyse bi gün alırım veririm yapılan sırada, Burcu’ya bakıyorum, dalmışım. Gözlerimi alamıyorum ondan. Ardından bi sesle irkildim. - çatttt (böyle "şrakkk" gibi bi efekt de çıkmış olabilir de emin değilim tam.) Mahallenin p.çi serdar topla yüzüme bi abanmış baba, ben direk yere kapaklandım. Ağlıyorum lan resmen. Öyle acıyo. Öyle acıyo ki, acıdan nerde olduğumu falan unuttum. Burcu’nun yüzünü görünce cennette olduğumu anladım. Tabi sonradan izah ettiler cennette olmadığımı. Cennette değilsem neredeydim? Bi baktım etrafıma Ali Sami Yen hell. anaa dedim benim burda ne işim var, hemi de bir fenerbahçeli olarak. Meğerse bayılmışım, hayal görüyormuşum. Aslında açıklamamışlar hiç bi bok. herşey tamamen hayal ürünüymüş. Evde uyandım. işte o gün kendime olan güvenimi biraz da olsa kaybettim fakat yılmadım, direndim ve başardım. Burcu’yu tekrar elde ettim. (Serdar’ı onun gözü önünde dövmemin büyük etkisi var sanırım, psikolojik baskı yaptı bence). Yine bakışmalar, göz göze gelmeler, oyunlarda birbirimizin adlarını söylemeler falan. İstop oynarken devamlı sevdiğin kızın adını söylersin ya işte. Hatırladın değil mi? he işte kastım ondan. anyway, bigün yine maç yapıyoruz mahallede. Ben yine maradona kesilmişim, hat-trickleri dizmişim ardı ardına. herşey bu kadar güzel gidiyor, kızla göz göz gelmeler falan aynı hızda devam. - çatttt! Ahh seni seni. top sandın dimi? bu sefer top değil. osmanlı tokadı. Daha doğrusu osman'ın tokadı. osmandı ibnenin adı. abi beni bi dövmeye başladı bu maçın ortasında. - lan sen benim kardeşimi nasıl seversin, öldürürüm lan seni.. - abi ben bişey yapmadım ya vurma ya vurma ma mamımı mamımı mamımı mamımı mamımı mamımı mamımı. ben ceza. microphone show. - lan hala konuşuyo bak. neden, kimden ve nereden(harf olarak sayarsan 5n1k'yı tutturduk) aldığını bilmediğim bir hızla yanıma gelmiş ibne. yedik dayağımızı oturduk g.tümüzün üstüne. ama çok fena hırslandırdı bu beni. kesin karşı atağa geçicem; ama Osman'a gidip sataşsam öldürecek beni, benden 5 yaş büyük ve battal boy. en sonunda muhteşem bi plan yaptım. Plan şu: Babası işten gelince arabalarını çizicem. Tamam, Burcu’ya da ihanet etmiş oluyorum ama kin ve nefret aşkın önüne geçiyor dostlar, geçiyor. Neyse, saklandım bunların binanın kuytu bi yerine. Babayı bekliyorum.(evet, gerçekten babayı bekliyomuşum, sonradan anlayacaktım) en sonunda geldi adam, girdi içeri. Abi direk koştum arabaya. Tam cebimden ev anahtarını çıkarttım arabaya dokundurttum ki ne duyayım. (lan insan bıçak neyin alır biliyorum da çocukluk işte) - lan piç, napıyon lan sen gel bakayım buraya. Herif bişeyini unutup, onu almaya geri döndü heralde. tabi beni de öyle görünce almaktan vazgeçti. Ben aldım onun yerine. Babayı aldım. Kafasını aldım. Üçün birini aldım. Burcu mu? benle konuşmadı bir daha. dinlemedi bile or.spu. Bi kaç ay sonra da taşındılar zaten. Ne de güzel komşumuzdun sen Burcu. Eğer bu satırları okuyorsan, lütfen dinle beni. Çok değiştim ben. Bak okuyorsan bunları mesaj at bana. Her şeye yeniden başlayabiliriz. Pliss…

2 Yorum

Vaudeville 09 Şubat 2010

0
0
0
2
2
3
5

8

Erkan Oğur & Vedat Yıldırım - Bahçada Yeşil Çınar

Kardeş Türküler'in Bahar albümünde yer alan, Erkan Oğur'un perdesiz gitar ve curayla ağlattığı, Vedat Yıldırım'ın güçlü sesiyle buğuladığı, aşkı en naif şekilde anlatan bir Diyarbakır türküsü. "Sen bana yar olmazsın,yüzüme gülme bari" diyor, damar damar yapıyor, öldürmüyor, süründürüyor.

14 Yorum tapir

tapir 15 Şubat 2010

0
0
1
7
2
1
5

19

Özdemir Erdoğan - Fahriye Abla

Sevgi. sevgi. sevgi. En çok beni sevmeyen kadınları özlüyorum hatta beni bilmeyeni. Onları hep hatırlarım - daha küçüktüm ben Müjde Ar değildi belki fahriye ablamız... Ama olsun, akşam güneşiydi o, hepimizindi; 45 kişi birden severdik onu; BİLMEZDİ... yüzleşelim şimdi; belki geri döneriz... baştan sona Ahmet Muhip Dıranas'a... hava keskin bir kömür kokusuyla dolar, kapanırdı daha gün batmadan kapılar. bu, afyon ruhu gibi baygın mahalleden, hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın, sen! hülyasındaki geniş aydınlığa gülen gözlerin, dişlerin ve ak pak gerdanınla ne güzel komşumuzdun sen, fahriye abla! eviniz kutu gibi küçücük bir evdi, sarmaşıklarla balkonu örtük bir evdi; güneşin batmasına yakın saatlerde yıkanırdı gölgesi kuytu bir derede. yaz, kış yeşil bir saksı ıtır pencerede; bahçende akasyalar açardı baharla. ne şirin komşumuzdun sen, fahriye abla! önce upuzun, sonra kesik saçın vardı; tenin buğdaysı, boyun bir başak kadardı. içini gıcıklardı bütün erkeklerin altın bileziklerle dolu bileklerin. açılırdı rüzgârda kısa eteklerin; açık saçık şarkılar söylerdin en fazla. ne çapkın komşumuzdun sen, fahriye abla! gönül verdin derlerdi o delikanlıya, en sonunda varmışsın bir erzincanlıya. bilmem şimdi hâlâ bu ilk kocanda mısın, hâlâ dağları karlı erzincan’da mısın? bırak, geçmiş günleri gönlüm hatırlasın; hâtırada kalan şey değişmez zamanla, ne vefalı komşumuzdun sen, fahriye abla!

5 Yorum

cama takılan sinek 16 Şubat 2010

0
0
0
7
2
6
9

5

Bahar Öztan vs Peta

"I'd get naked to wear fur" şiarıyla çok yanlış yerden yola çıkan Bahar Öztan,sözünde duruyor ve kürk giyebilmek için soyunuyor. Anti-PETA eylemcisi olarak gözünü budaktan sakınmayan Bahar, Bülent Kayabaş'ın nazari dikkatini celbetmek için işe İlyas Salman'dan başlıyor. Ruh sağlığım için,yağmur espirisini duymazlıktan geldim, siz de öyle yapın bence. Künye: Ava Giden Avlanır - 1986 - Sami Güçlü

6 Yorum tapir

tapir 11 Şubat 2010

0
0
9
8
5
0
7

6

Objektif - Subjektif (80ler)

Nilgün Saraylı ve ablası Bahar Öztan, Güzeller Güzeli Filiz Ersürer, babasının asaletini sırtında taşıyan Yaprak Özdemiroğlu, zorla kalıba sokulmaya çalışılan ama başarılamayan Seda Sayan, Gönül Yazar keşfi ve Zeki Müren'in nazar boncuğu Harika Avcı, Hülya ve diğerleri... 80li yıllara ciddi anlamda demir atan bu yıldızlarımız şu anda 50li yaşlarını sürüyorlar. Geçmişe dönüp bakınca çoğu Erol Atar'ın objektifinden çıktığı belli olan bu fotoğraflarda zorlama bir şuhluk içindeler. Bir kısmında iç çamaşırı dahi yok. Ancak fotoğraflara dikkatlice bakınca çoğu makyaj yığını içinde olsa da oldukça doğal görünüyorlar. Meme ise gerçek meme, kalçalarda fotoshop yok. Karşı cinsi yada hemcinsi koşulsuz bir ayartma durumu içinde kendine davet eden bu fotoğraflar yalnızca 80lerde kaldı. Ancak ucuz, pespaye, diplerde de denilse ya da seksi, kışkırtıcı, mükemmel de bulunsa doğal oldukları bir gerçek...

8 Yorum

tırtkadın 12 Şubat 2010

0
0
2
1
6
6
4

5

Susuz Yaz - Korkuluk Sahnesi

''Denizden babam çıksa yerim'' diyebileceğim gibi ''Metin Erksan ne çekmişse izlerim'' de diyebilirim. Susuz Yaz da bu işlerden biridir. Erol Taş(Osman) bu sahnede korkuluğa kardeşinin karısı Bahar'mış (Hülya Koçyiğit) gibi aşkını ilan ediyor. Hem de tüm tutkusunu ve çelişkisini bize tam anlamıyla yansıtarak. Döktürüyor diyesim var.

11 Yorum

millkyway 20 Şubat 2010

0
0
0
5
6
4
2

9

Meraklı Köfteci - İki Ucu Boklu Değnek - Vol III

Mantıksal çıkarımların zorlandığı, rasyonel zeminde bile çözüm yolunun bulunamadağı bir durumdadır meraklı köfteci Zühtü Karışan. İlk iki bölümde de sonuca ulaşamayan meraklı köfteci, mantıklı karar vermeye en uygun yerde yani meyhanede durum değerlendirmesi yapar, gamlı hazan adlı muhteşem eser ise ona eşlik etmektedir. Ben gamlı hazan, sense bahar, dinle de vazgeç Zühtü Karışan. Vol I: http://alkislarlayasiyorum.com/icerik/18180/merakli-kofteci---iki-ucu-boklu-degnek Vol II: http://alkislarlayasiyorum.com/icerik/21939/merakli-kofteci---iki-ucu-boklu-degnek---vol-ii

10 Yorum

uzunmaltepe 10 Mart 2010

0
0
0
8
9
6
8

25

Görsel Adam

İşten erken çıktı. Aklında önceki gün aldığı pantolonları, hızlı adımlarla mağazanın yolunu tuttu. Pantolonları hazırdı; boyu ayarlanmış, paçaları yapılmış ve paketlenmişti. Paketi alıp mağazadan ayrıldı. Yemek yemeyi düşündü, aç değilim diye mırıldandı kendi kendine. Hemen eve gitmek geçiyordu aklından. Yolun karşısında yeni açılan kozmetik mağazasını gördü. Daha önce kullandığı parfümlerden farlı olan bir parfüm bulabileceğini umarak karşıya geçti ve mağazaya girdi. Mağazada göz gezdirdi önce. Parfümler, deodorantlar, rengârenk makyaj malzemeleri, cilt bakım setleri, kremler, losyonlar, şampuanlar, kolonyalar, doğal ürünler… Sıra sıra raflardan ona bakıyorlardı. Burada ki her şeyi alabilirdi. Cilt bakım ürünleriyle gençlik süresini uzatabilir ve parlak bir cilde sahip olabilir, göz kalemleriyle daha derin bakışlar yaratabilir, şampuanlarla saç telleri kuvvetlendirebilir ve kalınlaştırabilir, doğal ürünlerle daha sağlıklı olabilirdi. Mağazaya girmeden vitrinden gördüğü ve hoşuna giden mağaza görevlisine doğru yöneldi. Gülümsedi, selam verdi ve etkileyici, sıradan olmayan bir koku aradığını, önerebileceği bir ürün olup olmadığını sordu. Görevli kız biraz düşündükten sonra raftan üç farklı kutuyu tezgâhın üzerine indirdi. Mor, kırmızı ve siyah renkli kutulardan ilk olarak sevdiği renk olduğu için mor olanını seçti; kokuyu bileğinin iç yüzüne sıktı, birkaç saniye bekledi ve kokladı. İçeriğini görevli kıza sordu, görevli kız parfümün biber, zencefil kokyetli, yağmur suyu akoru, soğuk sudachi, siyah fesleğen, sedir ağacı yaprakları, hidroponic adaçayı, ladin reçinesi, vetiver, koyu renk ağaçlar, lavanta sarı sakızı, patchoul, solid amber gibi zengin bir çok esansa sahip olduğunu söyledi. Bu içerik ikna ediciydi. Kokuyu beğendi. Ferah, zengin aromalı ve hafif baharatlı bir kokuydu. Fikrini merak ettiği yoktu, kokuyu beğenmişti ama sadece konuşmak için görevli kıza parfümü nasıl bulduğunu sordu. Birkaç dakika parfüm üzerine konuştu. Diğer iki parfümü denemedi. Denediği parfümü beğendiğini ve almak istediğini söyledi. Görevli kız parfümü paketlerken oda mağazada göz gezdirmeye devam etti. İsveçli ve Norveçli balıkçıların kullandıkları kremleri inceledi. Gözüne saç dökülmesini önleyici ilaçlar ilişti. Son yıllarda saçları dökülmeye başlamıştı. Onun için hayati önemde bir sorundu. Bu yüzden doktora gitmiş saç dökülmelerinin sebepleri ve tedavi yöntemleri hakkında bilgi almıştı. Doktorun anlattığına göre saç dökülmelerinin birbirinden farklı birçok sebebi olabilirdi. Saç dökülmeleri aileden gelen genetik sebeplerden, strese dayalı sebeplerden, metabolizma zayıflığından, mineral ve vitamin eksikliğinden veya saça uygulanan aşırı sıcaklık, şekil verici ve düzeltici spreyler gibi sebeplerden kaynaklanabiliyordu. Ve her farklı sebep için farklı bir tedavi ve bakım yöntemi vardı. Ama sorunun doğru yöntemle muhakkak çözülebileceğini söyleniyordu. Doktor onun sorununun strese bağlı olduğu tespitini koydu. Çünkü ailesinde saçları dökülmüş biri yoktu, beslenmesine dikkat ediyordu ve saçlarına sprey, jöle gibi maddeler sürmüyordu. İlaçları inceledi ve bir broşürü cebine attı. Saç dökülmesi ilaçlarını incelediğini ve broşürü aldığını görevli kıza hissettirmemeye çalıştı. Paketinin hazır olduğu söylendi, ücretini ödedi, paketi aldı, görevli kıza gülümseyerek çıktı. Saçlarının tamamen dökülebileceği endişesiyle eve geldi. Odasına geçti. Pantolonları paketinden hemen çıkardı. Paçalarının orijinal ve boyuna uygun katlanıp katlanmadığı merak ediyordu. Pantolonlardan buz mavisi olanını giydi ve boy aynasının karşısına geçti. Beli iyiydi, paçaları orijinal kesilmişti. Boyunu daha iyi ölçebilmek için ayakkabılarını giyip bir de onlarla baktı. Pantolonun paça boyu çok önemliydi onun için. Bir pantolonun iyi görünmesi için üç kriteri vardı. Vücuda tam oturmalı, diz çıkarmış olmamalı ve paça boyu ayakkabı giydiğinde ayakkabının tabanına paralel olmalıydı. Ne bir milim fazla ne de az. Özenle ilk denediği pantolonu çıkar yatağına koydu ve siyah olan ikincisini denemeye koyuldu. Paça kesimi bu pantolonunda ustalıkla yapılmıştı ama boyu konusunda karar veremiyordu. Sanki birkaç milim uzun olmuştu. Ayakkabılarını giydi, vücudunu dikleştirdi hem karşıdan hem de yandan paçalarına baktı aynada. Uzundu. Evet, yarım santim uzundu. İlki gibi ayakkabılarının bağcıklarından üstten ikisini kapatması gerekirken üç tanesini kapatıyordu, yürürken yere sürtüyordu. Bu hem paçaların hızlı aşınması demekti hem de tozun, toprağın, çamurun pantolonunu kirletmesi demekti. Sinirlendi. Ama özenle pantolonunu çıkardı, katladı ve mağazadan getirdiği paketine koydu. Tekrar yaptırması gerekecekti. Üzerindeki elbiselerini çıkardı, katladı ve dolaba yerleştirdi. Çekmeceden eşofmanlarını çıkardı ve giydi. Evde dışarıda giydiği gündelik kıyafetleri ile dolaşmaya dayanamıyordu. Hem oturup kalkarken pantolonları diz çıkarabiliyordu hem de kırış kırış oluyorlardı. Ertesi gün randevusu vardı. İşten bu yüzden erken çıkmıştı. Hazırlanması gerekiyordu. Ne giyecekti? Kusursuz görünmeliydi. Görünümü hayatta en önem verdiği yönüydü. En ufak bir uyumsuzluk, orantısızlık, göze batabilecek bir ayrıntı olmamalıydı görünümünde. Çoraplarından iç çamaşırlarına, ayakkabılarından kemerine, tüm kıyafetlerine, saçlarına, cildine, gözlüğüne kadar özenle seçer ve giyinirdi. Kıyafet dolabının ve aynanın karşısında saatler geçirdiği olurdu. Farklı denemeler yapar, renklerin, kumaşların uyumuna dikkat ederdi. Modayı sıkı sıkıya takip eder, farklı ülkelerdeki yenilikleri incelerdi. Bu uğraş sadece şık görünme uğraşı değildi onun için. Kıyafetleri, saçları, cildi ve aksesuarları bir bütün olan görünümü kusursuz, etkileyici olmalıydı. Elbise dolabının karşısına geçti ve randevuda ne giyeceğini düşünmeye başladı. Çok sevdiği beyaz kazağını ve yeni aldığı buz mavisi pantolonu giymeye karar verdi. Çorapları, iç çamaşırları, ayakkabıları ve kemerini de seçti. Kazağını bulamıyordu, en sonunda kirli dolabının içerisinde olduğunu gördü. Nasıl da unutmuştu yıkatmayı. Aslında kazak temiz sayılırdı, yalnızca bir defa giymişti ama yine de yıkanmalıydı. Saat geç olmuştu ve kuru temizlemeci kapatmış olmalıydı. Kendisi makinede yıkayacaktı. Ama çamaşır yıkamak makinede dahi olsa zor bir işti. Bu fiziksel bir zorluk değildi yalnızca. Bir çamaşırı yıkamak sadece temizlemek değildi. Çamaşırın kumaşına, dokumasına, rengine uygun yıkamanın yapılması gerekiyordu. Ve en önemlisi bir çamaşırı başka bir çamaşırla karıştırmadan tek parça halinde yıkamaktı. Renkleri birbirine karışabilirdi. Kazağı kirli dolabından aldı, çamaşır odasına geçti. Deterjanı, yumuşatıcıyı ve kireç önleyiciyi makinenin bölmesine yerleştirdi. Kapağı açıp tek kazağı makinenin sepetine yerleştirdi ve kapağı kapattı. İşin kolay kısmı bitmişti. Şimdi en zor olan yere gelmişti. Kazağı hangi programda yıkayacaktı. Suyun sıcaklığı, yıkama süresi, yıkama devri çok önemliydi. Ve yıkanan şeyin cinsine uygun olarak ayarlanmalıydı. Su aşırı soğuk olduğunda deterjan çözünmez ve yıkanan kıyafetin içine nüfuz edemezdi ve dolayısıyla da istenen temizlik sağlanamayabilirdi, su aşırı sıcak olduğunda ise çekmelere, pamuklanmalara, renk solmalarına neden olabilirdi. Yine sürenin gerekenden kısa ayarlanması temizliğin tam olarak gerçekleşmemesine ya da uzun seçilmesiyle suda fazla kalan kıyafette çekmelere neden olabilecektir. Kazağını hangi programda yıkayacağına karar verdi ve maharetli bir kasa hırsızı gibi makinenin program düğmesini usulca çevirdi. Devri ve süreyi de ayarladı. Yıkamayı başlattı. Makine su almaya, kazak suyun içerisine gömülmeye, sağa sola hafif kıpırdanmalarla sepet dönmeye ve içi köpük dolmaya başladı. Bu işi halletmişti. Bir yandan da aklında pantolonun paça boyuna dikkat etmeyen terzi vardı. İçten içe ona kızıyordu. Yarın evden erken çıkacak randevuya gitmeden önce bu işi halledecekti. Nasıl olurdu da dikkat etmezdi. Telefonun çaldığını duydu. Odaya geçerken aynada kendisini gördü. Saçlarına baktı. Ya tamamen dökülürlerse diye düşündü. Telefonu açtı. Arayan ses bir bankanın müşteri temsilcisi olduğunu söyleyen bir kadına aitti ve bankasının hayat sağladığı sigortası hakkında bilgi vermek istediğini söylüyordu. Bilgi almak istemediğini söyledi ve telefonu kapattı. Gerildi. Kadının o güzel sesi hiç aklına getirmek istemediği şeyi hatırlatmıştı ona. O sesin bıraktığı izlenim ile hatırlattığı şey arasında tam bir zıtlık vardı. Ölüm en büyük korkusuydu ve ölümü ne düşünmek ne de hatırlamak istiyordu. Kazak yıkanana kadar salona geçti ve televizyon seyretmeye koyuldu. Birkaç tartışma programı ve diziyi hızla geçip moda kanalına ulaştı. Televizyonu fazla sevmezdi ama bu kanalı seyretmeyi seviyordu. Sadece bu sebepten dijital paket satın almıştı. Kanalda gelecek senenin bahar kıyafetleri tanıtılıyordu. Çamaşır makinesinin çalışmasının durduğunu duydu. Kalktı, kazağı çıkarmaya gitti. Makine de fazla kalmamalıydı. Kazağı çıkardı. Kurutmak için çamaşır askısının birkaç teline birden serdi. Tek bir telden asmak çamaşırda iz bırakıyordu. Tekrar salona geçti ve televizyon seyretmeye devam etti. Acıktığını hissetti. Vakit geç olmuştu. Mutfağa geçti ve buzdolabından meyve çıkardı, yıkadı ve televizyonun karşısına geçti. Bir yandan televizyon seyrediyor diğer yandan meyve yiyordu. Ama tüm bu uğraş zihnini oyalamıyordu. Aklına yarının nasıl olacağı sorusu takılıyordu. Randevuda etkileyici olmalıydı. İş yerindeki tanışmayı saymaysa bu ilk kez baş başa kalacakları an olacaktı ve onu etkilemesi ilk anda nasıl göründüğüne bağlıydı. Her zaman iyi görünmek isterdi ve görünmek içinde elinden geleni yapardı. Yarında öyle olacaktı. Televizyonu kapattı, kalktı. Pantolonunu, çoraplarını ve iç çamaşırlarını alıp çamaşır odasına geçti. Kazağı kurumuştu. Ütüyü çıkardı. Ütülü bir kıyafet insanın zırhıydı onun için ve tüm kıyafetlerini en uç noktasına kadar ütülemeden giyinmezdi. Önce kazağını ve pantolonunu sonra da çorap ve iç çamaşırlarını özenle ütüledi. Temiz ve düzgün görünüyorlardı. Onları giydiğinde kim bilir nasıl görüneceklerdi. Yarına kadar onu beklemeleri için dolaba astı, kemerini ve ayakkabılarını da seçti. Yeni aldığı parfümü kutusunda çıkarıp kullanmak üzere bakım malzemelerinin olduğu masanın üzerine koydu. Yarın her şey yolunda gidecek, çok iyi görüneceğim diye düşündü ve uyudu. Erkenden uyandı. Duşa girdi. Rahatlatıcı yağlar ve meyve özleriyle yapılmış duş jeli ve sıcak suyun ellerine kendini bıraktı. Suyun cildi gençleştirici etkisi olduğunu okumuştu bir dergide. Uzun süre duşun altında kaldı. Yerde biriken birkaç saç teline dikkat kesildi. Yine aynı şüphe içini sardı. Ya saçlarımın hepsi dökülürse ya doktor tedavi edemezse diye kendine sordu. Bornozunu giyindi duştan çıktı. Aynanın karşısına geçti. Saçlarına kurutma makinesiyle şekil vermeye başladı. Saçlarını seviyordu. İnce telli düz kulaklarını kapatacak kadar uzun kahverengi saçları vardı. Her sabah özenle yıkıyor, doktorun tavsiye ettiği ilaçları kullanıyordu. Uzun süre aynada kendini seyrettikten sonra giyinmeye gitti. Dolaptan temiz ve ütülü kıyafetlerini çıkardı tek tek özenle giyindi. Aynanın karşısına geçti. Kıyafetlerine, kıyafetleriyle nasıl göründüğüne dikkatle ve hayranlıkla baktı. Kendini seviyordu. Kıyafetleriyle olan aynadaki yansımasını seyretmek onu mutlu ediyordu. Saçlarını elleriyle bir daha düzeltti. Önceki gün olduğu parfümü sıktı. Paçasının uzun olduğunu düşündüğü pantolonu aldı. Ayakkabılarını giydi, gözlüklerini taktı. Son bir kez daha aynada kendisine bakıp evden çıktı. Önce pantolonu bırakacak, terziye bir çift söz edecek ve sonra da randevusuna gidecekti. Ona bakıp bakmadıklarını anlamak için etraftaki insanlara dikkatle baktı. Kim ona bakmadan geçebilirdi ki. Parfümü aldığı yerin önünden yavaşça geçti. Dün beğendiği kızı görebilmek umuduyla içeriye bir göz attı. Pantolonu bırakacağı mağaza yolun karşısındaydı. Karşıya geçecekken telefonu çaldı. Durdu ve telefonu açtı. Telefondaki ses bir bankanın müşteri temsilcisi olduğunu ve bankalarının sağladığı hayat sigortası hakkında bilgi vermek istediğini söylüyordu. Bilgi almak istemediğini, hayat sigortası istemediğini, ölmeyeceği için hayat sigortasına da ihtiyacı olmadığını karşısındaki sese söyledi. Telefonu kapattı. Sinirlenmişti. Mağazaya baktı. Karşıya geçmek için yola atıldı. Ani bir siren sesi duydu. Karşıdaki mağazanın vitrininde yansımasını gördü. Kıyafetleriyle tam uyum içerinde çok iyi görünüyordu.

7 Yorum

felsefetor 24 Mart 2010

0
0
0
1
8
6
9

2

Bir Ananın Gavatlık Sevinci

Her ana çocuğunun sağlığı konusunda Sarayda 15 hattat hassasiyetindedir. Öyle ki bu hassasiyet, duyarlı bir Melis'in insanların ikiyüzlülüğüne ve Cenk'in mesajlarına karşılık vermemesinden bile kalavi seviyelerde oynar. Bahar'ın anası da kızının aşıyı yaptırdığını anlayınca çok sevinir,hem de sevincinden doymaz. Grip aşısını yazdan olacaksın ki kışın sıkıntı olmasın dayı.

38 Yorum bacanak

bacanak 23 Mart 2010

0
0
2
5
5
8
0

6

Modern Folk Üçlüsü - Klasikler 1

Modern Folk Üçlüsü'nün Türk sanat müziğine getirdiği farklı yorumlardan biri. Kız Sen Geldin Çerkeş'ten, Gel Gidelim Çamlıca'ya ve Erdi Bahar Sardı Yine şarkılarından oluşan "Klasikler 1" adlı parçanın TRT arşivlerinde yer alan videosu.

2 Yorum

police politie 27 Mart 2010

0
0
0
2
4
2
5

0