Lyon / Alkışlarla Yaşıyorum

Monako Grand Prix 1937

Monako Grand Prix, her sene Monako ülkesinde 'Circuit de Monaco' pistinde düzenlenen Formula 1 organizasyonudur. İlk Monako Grand Prixi 1929 yılında yapılmış ve yarışmayı Birleşik Krallık ülkesinden ve Bugatti takımından William Grover-Williams kazanmıştır. 1937 de ise yarışı Almanya'dan Mercedes-Benz takımından Manfred von Brauchitsch kazanmıştı. 2009 Monako Grand Prix birincisi ise Brawn GP takımından Jenson Alexander Lyons Button'dur.

12 Yorum

tırtkadın 31 Mayıs 2009

0
0
0
2
6
0
6

7

Lyon & Denizlispor (12 Aralık 2002)

Denizlispor'un kendi evinde 0-0 berabera kaldığı Lyon'da 1-0 kazandığı efsane rövanş maçı. Denizlispor o sene Avrupa kupalarına ilk kez katılan bir takımdı ve Uefa kupasında 3. tura Sparta Prag'ı eleyerek gelmişti. Maçın son dakikalarında yenik durumda ki Lyon iyice bastırmış oyunu tek kaleye çevirmiş, Denizlispor ise kalenin önünde adeta duvar örmüş herkesi hop oturtup hop kaldırmıştı. Servet Çetin'in, Hakan Çimen'İn, kaleci Dirk Heinen'in devleştiği zorlu maçın ardından Denizlispor galibiyetiyle o dönem Avrupa'da büyük bir destan yazmıştır. 4. turdaki rakibi ise Jose Mourinho'lu Porto olacaktır. Denizlispor deplasmanda aldığı 6-1 lik skor ile elenmiş ve beklenmedik bu rüya sona ermiştir. O sene Porto Uefa şampiyonu olmuştur.

10 Yorum gkhn

gkhn 05 Mayıs 2012

0
0
0
5
1
7
2

12

Grégory Coupet - Gelmiş Geçmiş En İyi Kurtarış

Fazla söze gerek yok gibi...Bir zamanlar Lyon kalecisi Coupet'nin akıl almaz kurtarışını izleyeceğiz. Rakip Barcelona...

52 Yorum

alid1907 13 Ekim 2013

0
0
2
5
0
8
6

83

Jose Mourinho'nun Türkiye'ye İlk Gelişi (Denizlispor 2 - 2 Porto) - 27.02.2003

2002-2003 Sezonunda Denizlispor UEFA kupasında ilk turda Fransa kupası şampiyonu Lorient'i, ikinci turda Çek Cumhuriyeti 2.si Sparta Prag'ı, üçüncü turda Şampiyonlar liginde 3. olup UEFA'ya gelen Fransa Ligi şampiyonu Olympique Lyon'u eledikten sonra rakibi Jose Mourinho'lu Porto'dur. İlk maçı 6-1 kaybeden Denizlispor şu an izlediğiniz maçı da 2-2 tamamlayarak UEFA kupasına veda etmiştir. Porto bu sene UEFA Kupası şampiyonluğunu kazanmış ve Jose Mourinho'nun da bu başarısının ardından yükselişi başlamıştır.

6 Yorum

matthewletissier 25 Aralık 2012

0
0
0
4
7
5
4

9

Sinekler ve Hayatları

Bundan yıllar önce. Sıcak bir temmuz akşamı. (Biliyoruz ki bir hikâye ne kadar dandik ve tırtsa her zaman bu cümle ile başlar.)Hava kararmak ile karamamak arasında gidip geliyordu. Kızıl ışıklar, it gibi koşup terli terli su içen tüm kötü çocukların diz kapaklarında kabuk bağlamış yaralararının üzerini okuşuyordu. O gün,bütün mahallenin çocukları olarak, 20 ye 19 biten ve yüzyıllar süren mahalle maçlarından yorulmuş, bir apartmanın merdivenlerinin basamaklarında sıralanmıştık. Sağımda solumda meybuz yiyen takım arkadaşlarım, kolalı nefeslerini kirden katran bağlamış toz toprak içinde ki enseme soluyordu. Üzerine oturula oturula elips haline almış futbol topumu, elimle amaçsızca sektirip her an kulağımda patlayacak anne sesiyle eve gitmeyi beklerken, uzaktan onu görmüştük. Ağır ağır geliyordu. Yarı açık gözlerle yolun öbür ucunda beliren bu alemetifarikina'nın ne olduğu konusunda zihinlerimizde siktiri boktan bir soru işareti vardı. Çünkü öyle bir aracı daha önce hiç görmemiştik. Eskiydi, kamyon desen değil araba desen hiç değildi. Her an herşeyi idia edebilcek yaşta olduğumuzdan, bir tartışmanın ayak sesleri yavaştan yükseliyordu. Ancak, gözlerimiz önünde giderek büyüyen bu araç sanki tüm soru işaretlerini oradan kaldırırcasına arkasından beyaz bir bulutu gök yüzüne bırakmıştı. Bu bulutu daha önce evde kalan üst kat komşumun kızının düğününde görmüştüm. Yılların verdiği vuslat aşkıyla, kel ama top sakallı kocasına koşmak için öyle bir kaldırmıştı ki beyaz gelinliğini, hayatımda ilk kadın kilodunu o zaman görmüştüm. Şimdi bu beyaz gelinlik bize doğru yaklaşıyordu. Ve arkasında ki sisin içerisinde koşan çocukların,gökyüzüne abandığı futbol toplarnı ve ellerine takarak salladıkları hulahop lu kız çocuklarını görebiliyorduk. Birbirimize anlamsızca baktık ve sözleşmişcesine bu cümbüşün içine doğru koşmaya başladık. Neden ve niçin koşduğumuza dair hiçbirimizin fikri yoktu. Çünkü farklıydı, çünkü değişikti, çünkü birileri onun arkasından koşuyordu ve çünkü canımız çok sıkılıyordu. Ne yapacağımızı bilmeden koştuk.Araba bize, biz arabaya yaklaşıyorduk. Ancak bu biçimsiz aracın içersinde ki, 40 yaşın üzerindeki mağrur amca,üzerine doğru gelen bir kaç çocuğun yanında direksiyonunu kırarak geçip gitti. Hemen ardından, ikinci posta dumanı bıraktı. Artık kimse kimseyi göremiyordu. Ama koşmaya devam ettim. Bir iki ve üçücü adımdandan sonra benim için küçük insanlık için de küçük dördüncü adımımı atmaya hazırlarken karınıma sakladığım elips futbol topum tişörtümün arasından kayıp bacaklarıma takılınca, kendimi yerde buldum. Toza, kire ve boka bulnmıştım.Dirseklerimi ovalarken sis, yavaş yavaş dağılmaya başlıyordu.Ve onun bana baktığı gördüm. Üzerinde pokeman tişörtü vardı, saçlarını iki yana ayırmış ve kırmızı bir kurdele takmıştı. Elinde koli bandıyla güçlendirilmiş yeşil-pembe bir hulahop vardı.Bana bakıyor, ve gülmemek için kendini zor tutuyordu. Normalde o yaşta, kızın saçlarından çekip, "ne bakıyon lan" demem gerekirken bir şey olmuştu. Daha önce hissetmediğim bir bok. Eve gidince seni musakkalı bezelyeli bir yemeğin beklediğini düşünürken, patates kızartması ve köfte ile karşılaşınca hissedilen bir duygu gibiydi. Kafamı kaldırıp sanki düşmek benim hobim, ben zaten düşmek için burdayım havalarında bürünen beden dili mi "ne yapıyor lan bu dalyarrak" düşüncesiyle izlerken,bana baktı ve ağızında biriktirdiği yemeği gösterip gitti. Çiğnenmemiş bir dometes parçası ve bir kaşık pirinç pilavını net bir şekilde görebilmiştim. Bu hareketin ne anlama geldiğini düşünerek yerdeki mıcırları izledim bir süre. Belli ki aşk böyle bir şeydi.Belki de çıkıyorduk ama farkında değildim. Belki tüm aşklar ve evlilikler böyle başlıyordu aslında diye düşünürken, kızların içerisinde kırvırcık bebek diye dalga geçtiğimiz naif yada harbi aşk adamı çocuklar aklıma geliyordu. Bana bir yerlerden bakıp gülerek kıvırcık bebek diyorlardı sanki. Ya da ilacın içerisndeki kimyasallardan haüsilasyon görüyordum emin değildim. Kıvırcık bebek emre beni görmüşse onun yakasına yapışıp "lan birine söylersen seni döverim, arabanızı çizerim" diye tehtit etmem gerektini konsunda kendi kendime ikna ediyordum.Oysa ki ortada ne Emre vardı nede Emrenin her tenefüs okulun bahşesinde beraber takıldıdğı kendi gibi arkadaşları. Şu an da muhtamelen evlerinin camından sarkmış dışarıyı izliyorlar ve annelerinden izin almaya çalışıyorlardı.Bir müddet sonra omzumda bir el hissettim. Korku ve heyecanla karışık kafamı çevirdiğimde, arkadaşım dişşiz Nazif'in suratıyla karşılaştım. Aralıklı bir biçimde dökülen alt dişlerinden "çifffft çifist" diye tükürüğünü dışarı çıkartıp geri çekeren bana "topu versene lan,aşağı siteyle maç yapıcaz çocuklar geldi" dedi. Ve topu alıp hayvan gibi gökyüzüne abandı. Kızı tekrar görmek için sisin içerisine bakarken herşeyi anlayan Nazif yanıma gelerek "o kız var geçen gün Mehtap hocanın dersinde altına işemiş,annesini çağırmışlar annesi ağlamış" diyerek abandığı topun peşinden koşarak yanımdan uzaklaşmıştı. Sisin içerisinde ki, hulahop u görebiliyordum,koli bandının olanca gücüyle parlıyordu. Oradaydı, pokemon tişörtünde ki pikachuyla göz göze gelmiştim. Bana bakıyor, götünden elektirik saçmaya hazır bir ifadeyle,siktir git diyordu. O sırada sinek ilaçlama arabası üçüncü posta dumanıda salmıştı. Artık aramıza,giren sis nedeniyle hiç bir halt göremiyordum. Sağımdan solumdan,mahallenin belalı abilerinin küçük kardeşleri koşuyordu. Kardeşlerden biri bana çaprmıştı. Yara bantlı ve güneş lekeleriyle dolu suratını çevirip "Ne duruyon lan,yürüsene" dedi. Bir şey demedim,çünkü abisi geçen sene okuldan atılmış şuan köksal elektirik te çalışıyordu. Sigara içiyordu, para kazanıyordu. Beni yakalasa ağzımı burnumu kırardı. "Görmedim" dedim. Elini havaya kaldırıp "allah allah ya" diyerek sitemkar dolu tavırlarla dumana, kardeşlerine doğru koşmaya devam etti. Bir süre durdum, sonra kendi kendime hakkaten lan niye burda duruyorum dedim. Ve arkamı dönüp, "beni de bekleyin lan" diyerek nazif ve takım arkaşlarımın peşinden gittim. Aradan yıllar geçti. Yine bir Temmuz akşamı, bütün işsizliğim ile evde oturmuş, düello öncesi vahşi batı kasabalarını anımsatan facebook profilime bakıyordum.Arkadaş listem 12 kişiyi. Biri Nazifti, nazifin vesikalık fotografı vardı. Bu hayatta iki kişiden korkardım biri, kumaş pantolonu kemersiz giyen adamdan diğeri ise facebook a vesikalık fotografını koyandan. Ama ikincisinden o kadar emin değilim. Nazif ile birbirmize benziyorduk. Aynı mahallede oturmuş, aynı okula gitmiştik. Nereye gitsem hep karşıma çıkardı.Şimdi de aynı anda işsiz kalmıştık. Daha geçen gün,kpps ye büyük umutlarla girip hiçbir yeri kazanamamıştı. Babası, suratına sigarasının dumanını üfleyip,"Oğlum, it oğlum, kafasız oğlum, senden bundan sonra bir bok olmaz. Yaşıtların evlendi barklandı. Artık benim senden bir umudum kalmadı" diyip Nazif'e harçlık vermişti. Ne zaman facebook profilime girsem,birilerine ismi kadar tanıdık ama beni yerimden zıplatacak akdar yabancı o sesle irkiliyordum."Nazif size bir mesaj gönderdi" Zaten hep o gönderirdi. Yine içmeye çağırıyordu beni Nazif,param yoktu bunu biliyordu. Bir süre oyun davetiyelerine göz ucuyla bakarken onunla göz göze geldim. O, o kızdı. Tanıyor olabilceğim birisi olduğunu söylüyordu bana facebook. Evet amına koyıyım tanıyordum.Ama üzerinde pokemon tişörtü yoktu. Askılı bir bluz vardı. Elinde ise hulahop yerine çakma hermes çantalardan biri. Franda yaşıyor ve uluslar arası bir şirkkete çalışıyordu. Bir fransızla evlenmiş ama boşanmışlar. Lyonda, şehir dışında yaşadığını öğrendim. Ara sıra parise gidip amaçsızca şanzelizede dolaşarak hiç bir zaman bizi anlatmayan avrupa aşk filmlerinde ki tipler oldğuna inanmaya çalışıyordu. Ama değildi. Bu da oda biliyordu.Her fotografında bir hüzün vardı. Gözleri hep başka yere bakıyordu.Mutsuzdu ve yanlızdı. Tıpkı ben ve nazif gibi.Hayatta istediğimiz şeyleri elde edememenin verdiği hayal kırıklığına rağmen hiçbir şey umrumuzda değilmiş gibi davranıyorduk. Bir müddet sonra o ses tekrar beni yerimden zıplattı. "Nazif size bir mesaj gönderdi" "-Daha çıkmadın mı lan,hadi ben çıkıyorum" Pantolonumu ve gömleğimİ giyerken, bilgisayarımın kapanışını izledim.Son anda,arkadaş olarak ekle butonuna basmakla basmamak arasında gidip gelirken, ekran suratıma kapandı. Siktir et dedim ve anahtarımı yanıma alarak nazifle beraber, aynı mahallede aynı merdivenlerde oturup içmek için dışarı çıktım.Her içtiğimizde olduğu gibi yine gözlerim ara ara o yola kayıyordu.Nazif iddaa da tek maçtan yatışını anlatıyordu. Twenteye küfrediyor, Alex Ferguson u dövmek istiyordu.Nazif hayattan çok fazla şey beklemiyordu. Elips topum yanımda olsa,onu alır yine gökyüzüne abanırdı. Ama biliyorum ki o da arada baktığım yere bakmaya çalışıyordu. Ve hiçbirimiz söylemedik ama o araba yine gelse yine peşinden koşardık. İmkansız bir hayal olsa da hepimiz. Hayata ve herşeye yeniden başlamak istiyorduk. Biramdan bir yudum aldıktan sonra şişeyi nazife uzattım -Nazif, sana arada şey oluyor mu...... -Ne, Ne oluyor mu? -Neyse -Ne oluyormu oğlum -Boşver Uzattığım şişenin ağız kısmını tişörtüne silip koca bir yudum aldı. Ve ağzını sanki litrelerce şarap içmiş eski bir viking savaşcısı gibi silerek bana döndü. -Yarın ingiltere ikinci lig maçları başlıyacak kupon yapalım...

2 Yorum

schakal33 21 Mayıs 2013

0
0
0
0
3
1
2

7

Ibrahimovic Zlatane - Dejan Lovren - Kafaya Basmak - PSG & Lyon

İbrahimovic'in geçen haftaki PSG-LYON maçında Dejan Lovren'in kafasına basmasını izliyoruz. Adam çılgın olunca faulleride çılgın oluyormuş.

1 Yorum fat3h_

fat3h_ 24 Aralık 2012

0
0
0
2
5
3
3

0

Milan Baros'un Ölümden Döndüğü An

Baros 2009 yılında Lyon'da oynarken ölümden döndüğü pozisyonu izliyoruz. Karambolde 2 futbolcuyla çarpışan Baros istemsiz kasılmalarla başlayan bir beyin travması geçiriyor. İnsanın içi bir hoş oluyor.

26 Yorum

dandikosman 17 Kasım 2013

0
0
1
5
0
7
4

2

Juninho Pernambucano'nun 75 Freekick Golü (1994-2012 )

Lyon'da yıldızı parlayan Brazilya'lı freekick ustası Juninho'nun 1994 ve 2012 arasında attığı 75 gol...

24 Yorum

BrianClough 30 Ocak 2014

0
0
0
5
2
7
5

21

Mick Micheyl - Un gamin de Paris (1966)

1922 lyon doğumlu fransız bir şarkıcı ve onun yanında başarılı bir heykeltraş olan Mick Micheyl. 1950'lerde o zamanın en önemli fransız sanatçılarından biriymiş. Bu hanım 2009'a kadar da heykeltraş yapmaya devam etmiş son olarak ekim 2009'da paris belediye başkanının düzenlediği bir sergide boy göstermiş ve büyük ilgi görmüş ancak bundan sonrasında çalışmaları esnasında gözleriyle ilgili talihsiz bir kaza geçirmiş ne yazık ki burada kariyeri son bulmuş şu anda hala yaşıyormuş sanırım sayılı günlerinde kör gözleriyle geçmişini düşlüyordur eminim. ne tatlı bir hayat. bu arada bazı eserleri büyük kamu kurumları tarafından satın alınıp müzelerde sergileniyormuş.

4 Yorum

arthurimbaud 09 Kasım 2013

0
0
0
0
2
3
1

4

Kaval Sviri Bulgar Folklor Şarkısı - Zeyna

Müzik: Peter Lyondev Kaval Sviri zaten seslerden anlaşılacağı üzere Zeyna'nın Soundtrack Albümünde de yer almış. Meşhur Zeyna'nın başlangıç müziği de Kaval Sviri İmzalı. Aynı zamanda bir bulgar halk şarkısı olup "kaval çalıyor" anlamına gelmektedir, dinleyin...

31 Yorum davros

davros 06 Şubat 2014

0
0
1
0
0
0
9

82