Banka / Alkışlarla Yaşıyorum

Bankamatik Kilitleyen Adamın Dramı

Efendi gibi kredi kartı borcunu ödemeye giden abimiz, bankamatiğin ''tamam parayı aldım ama kartıda geri vermiyorum ibnelik değil mi'' demesi üzerine çok korkuyor ve geçici olarak system failure hatası veriyor. O arada beyninin geri kalan birkaç baytlık kısmıyla türlü aksiyonlar alıyor. Geçici sistem hatası, polisin gelip 4,8,15,16,23,42 numaralarını abiye girmesiyle son buluyor(ne diyorum lan ben)

18 Yorum Kosecki

Kosecki 11 Kasım 2009

0
0
0
9
1
0
9

15

Başkan Filip Vujanović’in Bulduğu Kurtuluş Çaresi

Montenegro, adriyatikte sevimlimi sevimli küçücük bir ülkedir. 2006 yılında Sırbistan’dan bağımsızlığını kazanmış , Rusların adriyatiğin sıcak sularıyla temasını kesmiş Avrupa Birliği sevdalısı ahalisiyle mutlu mutlu yaşayan bir ülkedir. Yugoslavya’nın ruhuna Fatiha okutturan bu ülkenin bağımsızlığa kavuşması en çok Yugoslavya deniz Kuvvetleri komutanı Koramiral Goran Sladzic’i üzmüştür. Anlı şanlı koskoca deniz kuvvetleri komutanı biranda ülkesinin denize sınırının kalmamasıyla işsiz güçsüz hale düşmüş, donanmasını lağvederek makam odasını boşaltmış, karargah binasını Sırbistan Toprak Mahsulleri Ofisine teslim tesellüm tutanağı ile devretmenin acısını yaşamıştır. Sırbistan genelkurmayı , askeri tarih müzesine uzman olarak Sladzic’i göndermiş, lakin kızakta durmaya alışkın olmayan Sladzic 6 ay sonra emekliliğini isteyerek siyasete atılmıştır. Evet değerli okuyucu, sevimli küçük ülkemiz Montenegro’nun üzerinde kara bulutlar da işte bu andan itibaren dolaşmaya başlamıştır. Büyük Sırbistan Kardeşliği Partisi’nin genel başkanı seçilen Sladzic 2013 yılında yapılan genel seçimlerde koalisyonun büyük ortağı olarak iktidara gelmiş, Başbakanlık koltuğuna oturduğu ilk gün , Montenegro’nun bağımsızlığını tanımadığını, Adriyatik’te donanma gemisinden oltayla balık tutacağını açıklamıştır. Bu açıklama Montenegro’da müstehzi tebessümlere neden olmuş birkaç karikatür ve köşe yazısında dalga geçilen bu ifade, unutulup gitmiştir. Ne zamanki Sladzic Rusya devlet başkanı Medyedev’i ziyaretinde konuyu gündeme getirmiş ve Medyedev, Montenegro ahalisinin iradesinin sakatlandığını sabote edildiğini, bağımsızlık referandumunun yok hükmünde olduğu ifade ederek, Sırbistan’ın montenegro üzerindeki egemenlik haklarını tanıdıklarını, ikili anlaşmalar çerçevesinde askeri işbirliğine açık olduklarını beyan etmiş,işte o zaman Montenegro devlet ricalinde ciddi endişeler başgöstermiştir. Hele hele Kalliningrad’daki rus üssünden iki zırhlı tugay 2013 aralığında Montenegro sınırında konuşlandığında endişe yerini panik havasına bırakmıştır. Montenegro Devlet Başkanlığı sarayında başkan Filip Vojanovic başkanlığında toplanan kabine, çaresizlik içinde bir çıkış yolu aramış ve uzun tartışmalar sonunda , başkan Filip Vojanoviç dışında herkes, Bağımsızlık ilanına dair parlamento kararının kaldırılarak Sırbistana ilhak kararı alınmasını önermiştir. İşte o an başkan Filip Vojanovic, ulusunun tarihini değiştirecek konuşmasına başlamış, kabine üyelerini hayretten hayrete düşürmüştür. “Değerli kabine arkadaşlarım, değerli bakanlarım. Devletimizin bağımsızlığının henüz 7. yılındayken Rusya ve Sırbistan’ın devasa gücünün gölgesi altında küçük ve güzel ülkemizin Başkanlık sarayında toplanmış bulunuyoruz. Acımız büyüktür. İmkanlarımız ise o mikyasta küçüktür. Bizi bağımsızlığa teşvik eden Avrupa birliği bugün ancak diplomatik naif protestolarla zevahiri kurtarmaya çalışmakta olup, durumumuz 1939’da Fransa’nın yazılı koruma taahhüdüne rağmen Almanyanın önüne atılan Çekoslavakya’dan daha da vahimdir. Kara kuvvetlerimizin bırakın memleketi, Podgorica’yı bile üç gün koruması mucizelere bağlıdır. Atlantik ötesindeki birleşik devletler maalesef askeri bir müdahele ile varlığımızı korumak hususunda açık bir garanti vermemekte krizi diplomasiyle çözmeye çalışmaktadır. Açık söyleyelim buradan da somut bir önleyici destek bekleyecek durumda değiliz. Geriye ne kalıyor? Ya sizlerin dediği gibi teslim olacağız yada dolaylı stratejiyle tehlikeyi dahili kaynaklarımızla önleyeceğiz…” Bu sözler üzerine daha fazla bekleyemeyen Başkan yardımcısı Milo Dukanovic, “Hangi dahili imkanlarla ? hangi dolaylı stratejilerle? Avrupalılar bizim gibi küçük bir slav ahalisi için parmaklarını bile oynatmayacaklar. Neyi bekliyoruz?” der. “Aynen dediğim gibi ,dolaylı stratejiyle tehlikeyi dahili kaynaklarımızla önleyeceğiz.Önleyebiliriz” der başkan. “Aklıma gelen metod ilk başta size garip , anlamsız mantıksız saçma gelebilir. Ama varlık ile yokluk arasındaki ince çizgide durduğumuz bu gün olağan yollarla meseleyi çözemeyeceğimizi sizlerde biliyorsunuz. Ricam kurtuluş çaremi öğrendikten sonra hiçbir yorum yapmamanız evlerinize gidip 1 bir hafta boyunca düşünmeniz, kimseye bu çözümden bahsetmemeniz ve bir hafta sonraki toplantımızda görüşlerinizi ifade etmenizdir. Anlaştıkmı?” Salonda derin bir sessizlik ve merak vardır. Herkes tamam der. Başkan, “ Arkadaşlar, Avrupa birliğinin ne bir ordusu nede tekil iradesi var .Hala ne idüğü belirsiz bir mahlukat gibi oluşmaya kurulmaya çalışılıyor. Onu bi kalemde geçelim. İngiltere’yi birlikten ayrı tutarım ve Anglosaksonların hakimiyetindeki Birleşik devletleri. Bizim kurtuluşumuz bu iki devlettedir. Peki nasıl olacak? İngilizler kanlarına soylarına çok meraklıdır. Irkçıdır. Irklarını korurlar. Amerikalılarda vatandaşları içindeki Anglosaksonları beyazları korurlar. Eğer bizim 620 binlik nüfusun ellibini İngiliz olsaydı ne olurdu? Böyle ortada kalırmıydık? Rusyanın nefesini ensemizde hissedermiydik? Ne mümkün. Bugün kıyılarımızda Amerikan ve İngiliz kruvazörleri uçak gemileri dolanıyor olurdu. İngiliz ve Amerikan şehirlerinden ellibin ingilizi amerikalıyi toplayıp getiremiyeceğimize göre bizde onların Spermlerini getireceğiz! Evet spermlerini. Ahalimizin yüzellebini doğurgan kadınlarımızdan oluşuyor. Bunları İngiliz ve Amerikalı erkeklerin spermleriyle döllersek on ay sonra en kötü ihtimalle ellibin Anglosakson sarı kafalı tosuncuğumuz olacak. İşte arkadaşlar biranda ellibin İngiliz, Amerikalı çocuğun vatandaşı olduğu bir ülkemiz olacak. Adeta İngiliz toprağı gibi… Yaşlı İngiliz asilzadelerinden sağlıklı 10-15 damızlık getirsek, birkaç İngiliz kamyoncu, gemici tayfa,bulsak Teksastan da 50 sığır çobanı getirsek , iki üç sperm bankasıylada anlaşsak bu işi başarabiliriz.” Salon adeta buz kesmişti. Başkan yardımcısı Milo Dukanovic kravatını gevşetti aniden ayağa fırladı ve “Başkan ,başkan kadınlarımız damızlık inek değildir” diye bağırdı…

13 Yorum yenisey

yenisey 29 Kasım 2009

0
0
0
4
5
9
8

10

Cem Uzan Haberlerinin Değişmez Fotoğrafları

Medya savaşlarında şaşmaz bir kural vardır, rakibini küçük düşürmek için elindeki bütün materyali kullanmak. Bu kimi zaman bir magazin haberi olur, kimi zaman bir ses kaydı, kimi zaman da fotoğraflar. Bu savaşların en yoğunlarından biri olan Doğan-Uzan atışmasında Doğan grubu, eline geçen ne kadar komik Uzan Ailesi fotoğrafı varsa yolsuzluk haberlerine koyarak, Uzan ailesi ise televizyonlarından kah Aydın Doğan'ın aşka gelip göbek atarkenki çekilmiş, kah fotoşopla alnına karasinek yapıştırılmış grüntülerini göstererek ellerinden geleni ardlarına koymamışlardır. Akabinde gelen Uzan batışı ve o döneme dair bütün arşiv kayıtlarının İnternet'ten silinmesi sonucu Aydın Doğan hakkındaki fotoğrafları bulamadım, ancak halen daha haberlerde sıkça kullanılan, Cem Uzan fotoğraflarından bir derleme yaptım. Gelecek kuşaklara komedi vesikası olma umuduyla... Anafikir: Yok aslında birbirimizden farkımız, ama biz Osmanlı Bankası'yız.

18 Yorum

letthemswing 09 Aralık 2009

0
0
1
9
5
8
3

10

Bu Dünya Bizim (Jenerik)

1987-1990 yılları arasında çevre duyarlılığını arttırmak amacı ile yayınlanan vtrler diyim artık. Jenerik müziği ve ara müzikler Cahit Berkay'a aittir. Zihnimize işlenmiş bu görüntüler. Kim unutabilir ki o portakal yiyen adamı, arkadan saldıran askeri, banka harf kazıyan adamın muhabbetini. Gözlerim yaşardı be şaka maka. portakal yiyen adam vb... devamında: http://alkislarlayasiyorum.com/icerik/12464/egitici-trt-fimleri

13 Yorum Kosecki

Kosecki 18 Aralık 2009

0
0
0
4
9
9
2

3

Sebepsiz Yalanlar

Kantinde birine rastlarım diye okula erken gitmiştim. Kimse yoktu. Çayımı poğaçamı alıp bir masaya çöktüm. Bir yandan da insanları izliyordum. Herkes mutlu bir şekilde gülüp eğleniyordu. Derse daha iki saat vardı. Eve gitmeyi düşündüm fakat o kadar yolu gözüm yemedi. Çay sigaradan başka yapılacak bir şey kalmamıştı. Aradan bir saat geçmişti hala gelen giden yoktu. Artık piçleri oynuyordum. Yan masadaki futbol muhabbetini dinlemeye başladım. Bir ara konuya gireyim dedim. Sonra Trabzonsporlu olduğumdan dolayı 1-0 yenik başlayacağım muhabbete girmekten vazgeçtim. Artık sıkıntıdan gelir giderimi hesaplamaya başlamayı düşünüyordum (ki bunu yıllardan beri yaparım. Bir defa olsun artıyı görmedim). O sırada iki güzel kız gözüme çarptı. Ben direk esmer olanını kesmeye başladım. Kız da bakmaya başladı.Sonra kantine girdiler. Kızlar kaçtı diye içim rahatlamıştı. Yıllar beni hiç değiştirmemiş hala kızkaçıran gibiydim. Aradan beş dakika geçti. Dışarıya çıktılar. Bir şeyler yanlış gidiyordu. Bana doğru yöneldiler. İyice yaklaştılar. ‘’Yok artık lebron’’ dedim. Uzaklaştırmak için o iğrenç bakışlarımdan birini daha attım. Kız gayet seksi bir ses tonuyla ‘’yaa boşsa oturabilir miyiz’’ dedi. Başka boş masa olmasına rağmen bana bu soruyu sorduklarından bunlar çok çaresiz diye düşündüm.’’tabi buyurun’’dedim. Oturup aldıkları yemekleri yemeye başladılar. O sırada kendi aralarında diyaloğa girmeye başladılar. Ben ise monologdan yana bir insan olduğum için lafa girmedim. Ben ile ilgilenmedikleri için boş masaları görmemişlerdir herhalde dedim. Sonra kız bana bölümümü sordu. ‘’İstatistik’’ dedim. ‘’Aaa çok zordur.Ben iki defa almıştım’’ dedi. Ne diyeceğimi şaşırdım. Kız çok güzeldi. İnsan direk mal oluyor yani. ‘’Yaa sen bide bana sor beşinci yılım hala üçteyim’’. Göz göre göre yalan konuşuyordum daha üçüncü yılımdı. Kız yavru köpekle konuşur tonla ‘’yazık sana yaaa’’ dedi. Bende kader kısmet ayağına girdim. ‘’Hayalin ne peki yani bitirince ne olmayı düşünüyorsun?’’ Bu soru istatistik okuyan biri için gerçekten nefret edilen bir sorudur. Çünkü konsomatris gibi her işe başvurabilirsiniz. Ancak seçmek gerçekten zordur. Benim hayalimse internet cafe açmaktı. Sustum. Aradan bir iki dakika geçtikten sonra bankaya yada bir sigorta şirketine uzman olarak girmeyi düşünüyorum dedim. Ama suratımdan zaten yalan konuştuğum direk ortadaydı. çok güzel filan dedi. muhabbet döndü dolaştı İngilizceye geldi.Diğer kızda konuya girince kıllandım. İkisi sanki misyoner gibiydiler bu konuda. Bende tabi çok önemli dedim. ( Yahoo’nun metro manila kanalından çok Filipinli kız bağlamıştım eskiden). Sonra kız tekrardan ‘’ya sen İngilizce kursuna gidiyor musun’’ diye sordu. Bende ona gerek olmadığını anlattım zaten az buçuk biliyordum hani istediğim iş içinde gerek yok dedim ama tabi ben o sırada hala internet kafeyi düşünüyordum. Olur mu hiç İngilizcesi olmayan kimseyi artık işe almıyorlar diye bana çıkıştı. Sonra diğer sarışın kız çok yanlış düşünüyorsun diye söze girdi. Bir süre bana azar çektiler. Bende başa çıkamayınca yavşak bir biçimde aslında haklısınız dedim. Kızlar da üstelemeyi bıraktı. Sonra nasıl açıldı hatırlamıyorum. Kız bir anda bana burcumu sordu. Ben aslında ikizlerim fakat bunu söyleyince kızlarda bir soğuma oluyordu. ‘’Aslanım’’ dedim. ‘’Aaa çok asil bir burçtur’’ dedi. İnşallah yükselene girmez diye düşünüyordum.Sonra yaşımı sordu. Kızlar büyük görünüyordu bende onların düşündüğüm yaşına göre yalan konuşup yirmi beş dedim. Kız biraz kitlendi. Sen o zaman kaç girişli oluyorsun dedi. 2004 diye attım artık üstüme gelmeye başladı. Elimde olsa hiç bir şey demeden koşarak kaçardım. ‘’Nasıl oluyor beşinci senense 2003 girişli olman gerekmiyor mu’’ diye benim az.ma sı.an cümleyi kurdu. Kitlendim. Kızarmaya başladım ‘’ya hazırlık okudum onu saymıyorum’’ dedim. İyi yırtmıştım. ‘’Kız sence ben kaç yaşındayım’’diye sordu. Yirmi beş civarı görünüyorsun dedim. Morali bozulmuş bir şekilde ‘’ben daha on dokuz yaşındayım. Ben o kadar yaşlı mı gözüküyorum yaa?’’ dedi. kem küm yaa olgun görünüyorsun dedim. Artık durumu kurtaramıyordum. Kız çok bozulmuştu. Üstelik konuştuğum bir dünya yalanı da anlamıştı. Biz artık gidelim dedi. ‘’Bu arada biz bir İngilizce kursunda çalışıyoruz. Senin görüşlerini almak istemiştik’’ dedi. Havalı bir şekilde kursun broşürünü bırakıp gitti. Bir saattir karı bana yazıyor diye binbir tribe grip bir dünya yalan konuşmuştum. S.kerim bundan sonra bir daha yalan konuşmayacağım diye söz verdim kendime. Aradan iki dakika geçti karı zaten güzel değildi dedim içimden. Sonra anladım ki ben bu sözü tutamıyacağım.:D Not: Olayı hatırlamayı çok istemediğimden ilk nasıl yazdıysam öyle gönderdim. O yüzden imla hatası çıkma ihtimali yüksektir...

9 Yorum

jamesblack111 13 Ocak 2010

0
0
0
2
4
6
9

16

Bir Demet Tiyatro Jenerik (1998)

Çıtır ailesi, Fıdıl fıdıl, Saldıray Abi ile evlerimize giren Bir Demet Tiyatro'nun 1998'da Star'daki jeneriği. İmar Banka'lı, Çarli'li Star. Teeyy teyyyyy...

4 Yorum

tırtkadın 25 Ocak 2010

0
0
0
7
2
2
4

6

Dostsuzlar Kitabevi

Yalnızlığımla birlikte dün akşam çıktım dışarı, Önce Kızılay’a gittik . Meydanın tam ortasında durup; gidenleri gelenleri, gidemeyenleri gelemeyenleri , sevgilileri ,arkadaşları , dostları , kaynaşan sohbet eden küfür eden insanları , bekleyenleri beklemeyenleri seyretmek istedim. Ama sanki bir tek ben ve kadim dostum Yalnızlığım yalnızca yalnızmış gibi geldi bana meydanda ve vazgeçtim. Yalnızlığımın önerisiyle akan kalabalığa karıştık. Sanki bekleyenlerimiz varmış ve sanki çok umurlarında, kalplerinde, beklentilerinin içindeymişçesine hızlı telaşeli adımlarla Karanfil sokağını çıktık. Yine hızlı adımlarla Dostsuzlar Kitabevi’ne girdik. Yalnızlığım çok sever burayı . Hemcinsleriyle sıkça rastlaştığı sıcak bir yuva gibidir. Yalnızlıklar mahvili üyelerinin sessiz sohbetlerine tanıklık eden binlerce kitap aynı zamanda, içeri girmek için ücretsiz bilet gibidir ki bu biletler sadece Dostsuzlar Kitabevi’ne değil yalnızsız kalabalıkların içine , Kızılay’a girmemizi de sağlar. Dün cumartesiydi ama Allah’tan derbi maçı yoktu. Yalnızlığım derbileri hiç sevmez. O derbi vakitlerinde kazara diciTürk yayını olan bir kahvenin önünden geçecek olsak, kol kola girmiş arkadaşların kahkahalarını, küfürlerini kollektif naralarını duymak onu çok rahatsız ediyor. Tek bir arkadaşın bile kendisini sonsuzluğun gölgelerine yollayacağını sanan yalnızlığım; benim bırakınız kahvenin içine bakmamı , önünden bile geçmemi istemez. Hele maç sonrası kahvenin önüne boşalanların coşkusuna şahitlik etmek pek bir sıkıntı yaratır. Doksan dakikalık bu gürültü yetmezmiş gibi üçlü beşli gruplar halinde dağılan arkadaşlar , muhabbetlerini devam ettirecek yeni programlar yapmaya başlar ki bu bizi iyice şaşırtır. Bizler gibi olanlar için bir arkadaşın , bırakınız doksan dakikalık muhabbetini , onbeş dakikalık sohbetine tesadüf etmek dahi oldukça sıra dışı bir enstantenedir. Bilirsiniz işte ben ve Yalnızlığım arkadaşlarımızla normalde telefonla konuşuruz. Telefonla konuşmalarımız da çok uzun sürmez. Genelde bizim “ara” tuşuna basmamızla gerçekleşen ve o an, arkadaşların, yanlarındaki arkadaşlarla olan muhabbetlerini kesintiye uğratmama kaygısı güdülen bu konuşmaları uzatmak istemeyiz. Derbisiz , güzel cumartesi akşamında sadece Dostsuzlar Kitabevi’ne uğramak olmaz tabiiki. Yalnızlığım “Sinemaya gidelim” dedi. “Afişlere bakarız . Belki bir film seyrederiz. Zamanda geçer. Böylece cumartesi akşamı eve geç gitmiş olursun. Annenlerde arkadaşınla yani benimle çıkıp bir hava aldığını düşünür. Sevinirler.” Yalnızlığımla gezmek sohbet etmek , keyifli keyifli olmasına ama bazen onun canını sıkacak absürtlükler yapıyorum elimde olmadan. “Yok” dedim . “Mülkiyeliler’e gidelim. Hem iki neskafe içeriz hem de belki bir dergi falan okuruz” Suratını astı. Kalabalığı hiç sevmez. Sessizce beni takip etti. Tam Yüksel’in köşesini dönerken telefonum çaldı. Yalnızlığım, “ Umarım buluşmak için arayan bir arkadaşı değildir” dedi içinden, “Kimsenin geyik muhabbetini çekecek halim yok.” Arayanın kredi kartı limitimi artırmak isteyen mekanik banka güzeli olduğunu öğrenince rahatladı. Açıkçası bende bu güzel cumartesi akşamı planımı bozacak birini yada birilerini beklemediğimden , telefon çaldığında hiç endişelenmemiştim. Tıpkı geçen cumartesi yada ondan önceki cumartesi akşamında olduğu gibi. Önce ben girdim ardından da Yalnızlığım , Mülkiyeliler’den içeri. Zaten iç dünyasında huzurlu ve mutlu bir insan olduğumdan tebessüm ediyordum. Yalnızlığımsa tam tersimdi sanki , sıkılgan gözlerini yerden kaldırmayan nemrut bir adam. Tahmin ettiğim gibi içerisi çok kalabalıktı. Şansımıza salonun tam ortasındaki iki kişilik masa yeni boşalmış, bizi bekliyordu. Grup grup insanların dostların arkadaşların harelediği gölün tam ortasındaki ada gibi , boş küçük sevimli masa. Ben tam oturacaktım, Yalnızlığım yine mızıdı. O kadar insanın ortasında tek başına oturamazmış. Evdeki, duvarlarında tek bir resim bulunmayan sade odasında terkos suyu içmeyi tercih edermiş..miş miş.. Mecburen ona uydum. Çıktık dışarı . Daha saat sekizdi ve eve dönmek için çok erkendi. Ama yedi buçuk seansı içinde çok geç… Tekrar karıştık Karanfil’den akan kalabalığa… Yolun sonuna geldiğimizde duraladık aynı anda.. Kararsız kalmıştı benim gibi Yalnızlığımda… Güldük ikimizde birbirimize dönüp; “Ne komik değil mi arkadaş, geçen cumarteside kalakalmıştık burda yolun tam ortasında…”

6 Yorum yenisey

yenisey 13 Nisan 2010

0
0
0
1
1
3
8

5

Sisteme Ciddi Hata Yapamazsın

yıl 1999 fen liseleri sınavlarına hazırlanıyorum. tabi ki dershanedeyim. çıkış zili çaldı ders bitti. çıkıyorum dershaneden bahçeye indim arkadaşlar toplanmış sinemaya gidecekler. beni de çağırıyorlar. sordum hangi film ? cevap : FIGHT CLUB Elimi cebime attığım sırada - Filmin konusu ne ? - Dövüşlü bir film Brad Pitt'de oynuyor. -Nasıl Dövüşlü -Biz de tam bilmiyoruz herhalde macera filmi - Tamam abi siz sinemaya doğru gidin ben arkadan geliyorum Bu konuşmayı yaparken cebim de sadece yol parası olduğunu öğrenmem konuşmalarımızın gidişatına önemli bir yol çizdi. Ama ben o filme gitmeliydim . Hemen telefona sarılıp babamı aradım . Arabayla bana hemen para getirmesini istedim. Kabul etti yalnız babam gelene kadar film çoktan başlamıştı bile. filmi izleyemedim. Ama en azından eve dolmuşla gitmek zorunda değildim artık. Filmi bir kaç yıl sonra kuzenimle beraber izleyebildim. piko- olm nihahahaha nasıl kavga edio düdük kuzen- zuhahaha kulağına vurdu lan adamın dürzü -.... .... .... .... p: olm bu filmi yeşilçamdan çalmışlar k: siktir lan p: tabi olm hatta kemal sunalın filmi k: hangi filmi lan p: şark bülbülü. hani orda adam sinirlenince felan mazlumu çağırıp dövüyodu ya k- nihahaha harbi lan . filmin konusu bu mu şimdi p: olm ozman sadece mazlum vardı . bu filmde örgüt kurmuş ibineler iyi organize olmuşlar ................... k: olm o adam buymuş ikisi aynı adammış. meğer kendini dövüyoromuş p: adam sıfırdan başlayıp nerelere gelmiş bak bir ana fikir daha sana k: zuhahahaha olm sittir git ben yatıom p: tamam hadi sen git yorganları getir içerden k: kulağına vurim mi lan p: kulağını ....... sen işin değilsin. sen bankadaki ne kadar paran olduğun değilsin. sen sürdüğün araba değilsin. sen cüzdanındakiler değilsin. sen üstündeki kıyafet değilsin. sen şarkı söyleyen, dans eden dünyanın pisliğisin. işin yok : serserisin , ipsizin sapsızın tekisin askerlik yok : daha erkek olamadın araban yok cüzdan boş : e dostum senin hala bi işin yok kıyafet : bu dünya da kıyafetine göre muamele görürsün. pazardan aldıklarınla sıkıysa bebekte bir mekana gir bakalım. ayrıca giyim tarzın seni sosyal bir kategoriye sokmaktadır . unutma ! ye kürküm ye yukarıdakilerin hepsini uyguladın mı ? dostum kız arkadaşın seni terk etti. zaten askerliğinide yapmamışsın. ailesi de sana kızı vermez. boşuna hayal kurma.hem o üstün başın ne senin. o ne biçim ayakkabı. arkadaşların teker teker azalıyor. annenle evde televizyon başında izdivaç izlemeye mahkumsun. canına tak ediyor . artık sende sistemin bir parçası olmalısın. yoksa yalnızsın. soyutlanmış bir durumdasın. bir iş buluyorsun ve kendini sistemin içerisine bırakıyorsun aşk mı ? herhalde kendine sövdüreceksin. aşk için sistemin içerisinde olman yetmez. bunun için artık sistem içinde aynı sınıfta yer alman gerekiyor.biliyorum ikiniz de birbirinizi çok seviyorsunuz(dunuz) ama sosyal sınıf dışında aşk sadece yeşilçam da kaldı.aşık olduğun kişi ne senin için kariyerini bırakır ne de sosyal çevresini. sen kendi dengende kendi sınıfında birini bulmak zorundasın dostum. üzgünüm ! Sistemin bir parçası olarak sisteme sövmek i love ny tişörtlüyle 1 mayısa katılan bir genç : kahrolsun emperyalizm 1 mayıs kutlamalarında acıkıp mc donalds'ta yemek yiyen gençlerin taşıdığı pankart : kahrolsun kapitalizm kpss hazırlanıp devlet kapısına kapağı atmak isteyen bir hippi : baskılardan tabulardan ve sistemden nefret ediyorum.

4 Yorum

kedipikolata 05 Haziran 2010

0
0
0
1
4
1
2

9

Galapagos'a Yolculuk - Kaçış Trajedisi

Korku mitleri ve animeler üzerine erotik mecmualar yayınlayan medya şirketini bilinçli bir tacir olmanın her gereğini yerine getirerek işleten Mustafa, sabah ilk iş olarak banka şubesine uğrayarak emre muharrer olarak keşide edilen 1 milyon dolarlık ikramiye çekini tahsil ettirdi. Paranın satın alabilme gücünü uzun uzun düşünerek 4. Levent'teki şirketin yolunu tuttu. Özel şöförü olmadan geçen 6 yıl acaba sona eriyor olabilir miydi diye de düşünmekten kendini alamıyordu ya ama hep Hayao Miyazaki gibi olmak isteyen ancak yayınladığı dergilerde yaratıcılık olarak Ruhların Kaçışı ya da Gökteki Kale'nin yanına kesinlikle yaklaşamayan bu adam için; 1 milyon doların kullanımı dışında daha çok yaptıkları ve yapmak istedikleri ilgilendiriyordu. Örümcek ağı teorisini öğrendi de ne oldu, giffen paradoksu da işine yaramadı. Hayek ise tam bir aldatmacaydı. Yatmaktan artık illallah dediği asistanı Zuhal'e selam vermeden odasına geçerek şirket bünyesinde yayınlanan Skin Of Hardcore adlı erotik çizgi roman süreli yayınının editörü Hakan'ı toplantı için odasına çağırdı. -Emret patron! -Emret patron mu? Düzgün ve dayanıklı görünmek için sığındığın delikanlılık zırhı, 6 yıl boyunca çok işime yaradı Hakan. Bunu inkar edecek değilim. Ancak hizmet akdini muhik sebep göstermeksizin feshediyorum. Kıdem Tazminatı, İhbar Tazminatı, Yıllık İzin Ücreti, İkramiye ve sair alacaklarını muhasebeden alıp, avukatıma ibraname verebilirsin. -İyi de neden mına koyim? -Bu da yanlış cevap Hakan. Mına koyim değil amına koyim demeliydin ancak 6 yıl boyunca sen işine tapan bir köle olmak dışında kendini geliştirmek adına bir şey yapmadın. Kölelik rejimin aslında kalkmadığını kanıtlayan yazılı bir beyyine oldun hep. Adam gibi küfür bile edemiyorsun. Senin düzenli iş hayatın takdir edilecek bir husus nevar ki katlanılamaz sıkıcılığın ve çalıştığın mesai arkadaşlarını kan kusturan davranışların benim de dikkatimden kaçmadı elbet. En son ne zaman birini siktin Hakan? Dur ben söylim. 8 ay önce, asistanımla benim ofisimde.. -Ama... -Erkek olarak bitiksin zaten yeni bir iş sana da iyi gelecektir bana da iyi gelecektir. Bu nedenle her hususta anlaştığımızı sanıyorum. Bu arada cidden iyi kalifiye bir elemansın ancak, ilerlememe engel olacak hürlü teferruat benim için zararlı özellikle bu aralar. -! Hakan'ı sebepsiz yere işten kovan Mustafa, ardından Dangerous in Kiss adlı erotik çizgi roman editörü Yusuf'u odasına çağırdı. -Söyle lan neden beni çağırdın buraya, hay sikim ya o kadar da işim var. -Senin de sorunun burda Yusuf, aşırı doğalsın ancak yaşamın bir anında öyle bir dönem gelirki yalanlara sığınmak ihtiyacı hissedebilirsin. Senin bu gerçekçi bakış açın çoğu zaman herşeyi bok ediyor. Benden daha zeki olduğunu kabullendiğim tek şanslı insansın hatta lisans değil de önlisans mezunu olduğumu bilen sınırlı insanlardan birisin. Artık paramla lisans mezunu olmak için bir şans yakaladım. Önümüzdeki dönemde herkesin hayran olduğunu birini ayağıma dolaştırmak istemiyorum. Bu nedenle kovuldun! -Senin ta amına koyim ben. -Tamam koy, çıkarken kapıyı kapatma lütfen. Mesleğinde özellikle dergicilik alanında kendisini ve şirketini zirveye taşıtan en önemli iki ismi işinden eden Mustafa, onların yerine yenilerini bulmak için hiç gecikmedi. Daha fazla paraya isteyen ve nispeten onlardan daha az zeki olan iki arkadaşını dergilerin başına editör olarak seçti. Çünkü iş hayatında çok fazla profesyonel olan insanlarla çalışılamayacağını o da anlamıştı. Gerçi halihazırda 1 milyon dolar olunca çılgınca şeyler yapmak kolay gibiydi ancak para ile yakalan bu süpriz randevunun kaçırılması da çok gereksizdi. Özellikle Mustafa gibi bir işveren için. İşyerinde estirdiği terörün ardından sıra aşka gelmişti. Nişanlısı Melis'i aradı adı geçen iki elemanını kovar kovmaz. -Saçlarımı kızıl yaptım, bu gece annemler filan geliyoruz. Evde göze batan bi şey olmasın. Sonra benim ağzıma sıçılıyo! -Ama bana önceden haber vermen gerekmez miydi? Dünden mesela? -Ee... Veriyom işte. Ona göre tedbirini al canım. -Canım mı? Beni sikertip atıyorsun sonra da canım öyle mi? -Düğün yaklaşıyor bak böyle yapma ağzımızın tadı kaçmasın. -Şimdi de yuvarlak muhafazakar temenni sözleri. Tamir edici onarıcı safsata düzinesi. -Senin neyin var? -Artık am üstünde got skmek istiyorum. Senin ve sıkıcı ailene nasıl bir küfür ederek finalimle övünsem modundayım şu an. -Bizi bırak krediyi düşün. -Krediniz gotünüze girsin. Nişanlısı ile de yüzleşen adam için sıra çocukluk aşkı Latife'ye gelmişti. En güzel okullarda okuyan, en taşaklı şirketin birinde genel müdür olarak çalışmaya başlayan, asaletin tek simgesi güzeller güzeli Latife... -Beni unuttuğunu sanmıştım. İyi oldu araman. Toplantıdayıma kısa olsun lütfen Mustafa. -Bu akşam 17:00, senin istediğin yerde. -Nejat'la(Nişanlısı) randevum vardı ama eskimeyen dostlarım önceliklidir seni arayacağım. Latife'nin tavsiyesi üzerine Galata'daki Dilek Pastanesinde buluşan ikili için gece Mustafa'nın çıkışları ile başladı. Kızın elini tutan adam sanki günah çıkarmak için geceyi tertip etmiş gibiydi. -Tek istediğim bana bir şans daha vermen. Bunu yapabilir misin? -Bu son günlerde çok moda olan porno tabiri "alabilir misin?"e benzedi evet alabilirim ama veren olmadıktan sonra alanı skim demişler Mustafacığım... -Hatalıydım. Ama hala rüyalarımdasın. Akşam yorgun argın işten geliyorum. Kapıyı bir kadın açıyor. Elimde çantamı alıp beni içeri alıyor ve dudağıma bir öpücük konduruyor. Bu kadın neden sen olmayasın Latife? -Bak canım, sen beni değil de sanırım silüetimi sevdin. Latife'nin gölgesi cezbetti seni bence. İçip içip ben kapına dayanırken hep veren Latife'ydim o zaman neredeydin? Ev, çocuk ve aile hayali kurmayıp seni yüzük baskısı altında ezmediğim için ağzıma sıçtın bıraktın. Sana güvenmiyorum Mustafa. Bence Nişanlına geri dönmelisin. -Ne? Nerden biliyorsun? -Yapma dürüst olalım lütfen. Onla her tartıştığınızda bunun yegane müsebbibi olarak beni gördüğünü ve arayarak sinkaflı küfürler ettiğini biliyorsun. Daha nişanlını bile tanıyamamışsın yahu. -Onunla yollarımı ayırdım. -Bence o senin için en iyisi. Düzen gelir hayatına onla olursan hem adam da olursun belki. -Ben adam değil miyim? -İyi karı sken herkes adamsa adamsın evet. Bu arada Ardalar Etiler'de yeni yer keşfetmişler. Yabancı uyruklu kadınlar mı ne varmış. Tütsü ve gizemli müzikler eşiliğinde masaj yapıyorlarmış. Senin tabirinle muamele iyi. Yalnız s.kiş yok sadece mastürbasyon o kadar. Numarası burda. Al ve ara. Kendine gelirsin belki. -Seni bunun için aramadığımı biliyorsun. Amacım bu olsa seni hiç aramazdım. -Evet aramazdın zaten yığınla var değil mi? Ne klişe ama şimdi onlar ellerini açmış Mustafa bizi becerse diye bekliyorlardır kesin. Sana bir tavsiyem var. Sen toplumun dikte ettiği zaptüraptları seven birisin. Kuralsızlık kuraldır desen de kaçak oynuyorsun. İşlettiğin dergiler de sırf bu yanını bastrımak için kombine ettiğin bir proje aslında. Onlara bile inancın yok bence. -Hakan ve Yusuf'u kovdum. -Neee? Ciddi misin? Bak şaşkınlıktan elimdeki içki büstiyerime döküldü. Sen ne yaptım oğlum ya... Korktum şimdi. -Tekrar bana dönsen, seviyorum desen. Yarın ne olacak kaygısı gütmeden aşkı yaşasak ve buna hesap kitap dahil olmasa ne güzel olurdu. Sen benim için hiçbir zaman giderim aracı olmadın Latife, ama ne varki bana çok uzaksın. Paranın satın alamayacağı tek insan olarak sana yalvarıyorum. -Paranın satın alamayacağını nerden biliyorsun? Bu kadar kesin konuşma derim. -Galapagos'a gidelim. Hemen, yarın, biletler hazır. Kırma beni...

3 Yorum

candy darling 05 Haziran 2010

0
0
0
2
6
6
1

6

Charlie Chaplin - The Bank (1915)

Chaplin in 1915 yılında senaryo, yönetmen ve başrol oyunculuğunu yaptığı filmden bir kesittir. Temizlik görevlisi olarak çalıştığı bankada sekretere aşık olup reddedilen Charlie nin aşkına karşılık alma yolunda ilerleyişidir. filmde, duygusal olduğu kadar sergilediği dövüş teknikleriyle de gerekirse ne denli cengaver olabileceğinin sinyallerini vermiştir dosta düşmana.

5 Yorum

tırtkadın 06 Haziran 2010

0
0
0
9
5
9
3

23